اشعار و دلنوشته هایی برای حضرت معصومه (س)

از شب میلاد تو اینگونه حاصل می شود

ماه روز اول ذی القعده کامل می شود

بارها سر در میارد از شب میلاد تو

تا که جبرائیل از خورشید غافل می شود

گوئیا شان نزولش می شود ایران ما

هر چه بر موسی بن جعفر سوره نازل می شود

پای او شاه چراغ ودستها عبدالعظیم

چشم ایران چون که مشهدگشت، قم دل می شود

خاک مشهد نسخه ایرانی کرب وبلاست

حضرت معصومه زینب را معادل می شود

هر چه قابل تر در این مجموعه ناقابل تر است

هر چه ناقابل در این مجموعه قابل می شود

هر کسی از خویش داخل گشت خارج می شود

هر کسی از خویش خارج گشت داخل می شود

هر کسی در شهر عاقل گشت عاشق هم نشد

هر کسی در صحن عاشق گشت عاقل می شود

رتبه ها بر عکس دنیا می دهد اینجا جواب

شاه با ترفیع در صحن تو سائل می شود

در حریمت شعر گفتن کار خودرا می کند

شاطر عباس قمی هم گاه دعبل می شود

اشک وقتی واقعی شد در حرم هم سرگرفت

پس به جای مُهر پیشانی من گل می شود

هرکسی طرز ارادت را به تو توضیح داد

صاحب یک جلد توضیح المسائل می شود

گوشه ای از لطف پنهان تو که معلوم نیست

گوشه ای از لطف معلوم تو فاضل می شود

تاچهل شهر مجاور وسعت اکرام توست

پس من همسایه ات را نیز شامل می شود

مشکلات سختم آسان شد ولی کاری بکن

دل بریدن از تو دارد باز مشکل می شود

شاعر: مهدی رحیمی