اشعار و دلنوشته هایی برای حضرت معصومه (س)

چه افتخاری از این خوبتر که دختر شد
به نام فاطمه پیوند خورد و محشر شد
که آمد و به پدر شادی دوچندان داد
رسید و مایه آرامش برادر شد
هم از تمامی مردان سرش سرآمدتر
هم از تمام زنان قبیله اش سر شد
شگفت نیست برایش همینکه جبرائیل
در آسمان حریمش شبی کبوتر شد
مدینه فاطمه اش را شبی به ایران داد
و قم برای ابد با مدینه خواهر شد...

***

دارم برای بار چندم می نویسم
نام شما را با تبسّم می نویسم
در ابتدای شهر جایی می نشینم
از جمکران می خوانم و قم می نویسم
گاهی غلط پر می زنم در شعرهایم
امّا همینکه از توهّم می نویسم
هی دانه می ریزید و من با نوک زدنهام
بر سنگفرش صحن ، گندم می نویسم
در بین زائرهایتان مانند هربار
گم بودم و گم هستم و گم می نویسم
گم می نویسم تا شما پیدا بخوانی
آنوقت در آغوش مردم می نویسم:

محسن ناصحی