قرص انسولین به کمک بیماران دیابتی می‌آید

تزریق های روزانه ی انسولین برای کنترل قندخون از درمان های رایج برای بیماران دیابتی به شمار می رود، اما گزینه های درمانی ساده تر در قالب داروهای خوراکی در راه هستند. پژوهشگران دانشگاه نیاگارا توانستند با توسعه ی روشی جدید از کسپول بندی انسولین به این موفقیت دست یابند. با ما در بهترین ها در زمین همراه باشید.

مشکل دریافت انسولین از راه دهان، محیط اسیدی معده است که موجب از بین رفتن پروتئین دارو پیش از رسیدن به روده و جریا ن خون می شود.

رویکرد دانشگاه نیاگارا مبتنی بر استفاده از ذرات ایجاد شده ای با نام "کولستوزوم"(Cholestosome) برای بسته بندی انسولین در کپسول ها است. این وزیکول های کوچک از مولکول های لیپید تشکیل شده اند که بلاک های چربی را ایجاد می کند اما بنا به اعلام پژوهشگران نیاگارا این روش از سایر رویکردهایی که از حامل های دارویی مبتنی بر لیپید استفاده می کنند، متفاوت است.

لورنس میلنیکی، گفته است: "اغلب لیپوزوم ها باید در یک پوشش پلیمری بسته بندی شوند. در اینجا، ما فقط از استرهای ساده ی لیپید برای ایجاد وزیکول ها که مولکول های دارو در آن قرار گیرد، استفاده کرده ایم."

با استفاده از مدلسازی کامپیوتری، گروه تحقیقات نشان دادند زمانی که لیپیدها در قالب کولستوزوم های کروی ارائه می شوند، ذرات خنثی را تشکیل می دهند که در برابر اسید معده آسیب پذیر نیستند. این کره ها با داروها همراه شده و می توانند بدون آسیب دیدن به معده روند. از معده، مواد دارویی به روده می رسد و در آنجا به عنوان مواد قابل جذب وارد جریان خون شده و سپس کپسول ها تجزیه شده و درنتیجه انسولین آزاد می شود.

در طول تست های آزمایشگاهی، پژوهشگران مشاهده کردند فرمولاسیون های خاص کولستوزوم همراه با انسولین منجر به نتایج بهتری می شود. این گروه اکنون در پی بهینه سازی فرمولاسیون ها پیش از اجرای تست های بیشتر بر روی مدل های حیوانی و درنهایت انسان هاست.