جزیره ایستر کجاست؟
سه شنبه 12 مرداد 1395 12:28 PM
حدود نه هزار سال پیش مردمانی در جزیرهی ایستر شروع به ساخت و ساز مجسمههایی غول پیکر کردند تا شاید بتوانند نمادی از قدرت نیاکانشان را به جای بگذارند.
جزیرهی ایستر واقع در اقیانوس آرام، متعلق به کشور شیلی با حدود ۳۷۹۱ نفر جمعیت یکی از جزایر مسکونی منفرد جهان به شمار میرود.این جزیره که در قدیم به مرکز جهان "te pito ote "henuaمعروف بوده است نام کنونی خود را از اولین بازدید به ثبت رسیده اروپاییان گرفته است. جزیره ایستر جزیرهای تقریبا مثلثی شکل و دارای ۳ کوه آتشفشانی است.
این جزیره پر از رمز راز معروفیت خود را مدیون از تندیسهای ۴۰۰ ساله و موآیها است. موآیها که یک سری مجسمه غول پیکر در حاشیهی شبه جزیرهی پولی نزی هستند، مهمترین نماد جزیرهی ایستر محسوب میشوند. تعداد قابلتوجهی از موآیها بر روی سکوهای عظیم آهو قرار دارند. برپایی این مجسمهها بر روی سکوی آهو که نماد تشریفات بوده است شاید بیانگر زندگی پر قدرت باشد. علاوه به راین میتوان این مجسمهها را تجسمی از اجداد و نیاکان نیز دانست. مجسمههای نیمتنهی موآی که به سرهای جزیرهی ایستر نیز معروف است، اغلب از خاکستر آتشفشانی متراکم و سنگ ساخته شدهاند. بزرگترین مجسمه با ۱۰ متر ارتفاع و ۷۵ تن وزن Paro نام دارد.
همهی مجسمهها تقریبا با یک سبک و سیاق خاص، سرهای بزرگ و بدون توازن ساخته شدهاند. بر روی سر اغلب مجسمهها یک استوانهی سنگی قرمز رنگ وجود دارد. ۸۸۷ مجسمهی غول پیکر این جزیره شاید تهدیدی برای بیگانگان و نوعی محافظت از جزیره به شمار میرفته است. تحقیقات نشان میدهد این مجسمهها بعد از تکمیل شدن به محل اصلی انتقال داده میشدند.چگونگی این حمل و نقل کاملا مشخص نیست اما بدون شک برای جابجایی نیازمند نیروهای انسانی، راههای هموار، طناب، چرخهای سنگی ساختهی دست انسان و یا غلتکها بودهاند.
ساخت این مجسمهها باعث از بین رفتن بسیاری از جنگلها و اراضی اطراف جزیره شد زیرا برای حمل آنها به درختان جنگل و برای طنابها به علفزارها(به گفتهی کارشناسان علفهای این منطقه بسیار محکم و ضخیم بوده است بهگونهای که با دست پاره نمیشد) نیاز داشتند. روند جابجایی این مجسمهها، کم شدن اراضی و خوارکیها، افزایش جمعیت باعث شد مردم این منطقه شروع به خوردن همدیگر کنند. علاوه برمویآ ها دیوارهای سنگی معروف به ویناپو (Vinapu) شبیه دیوارهای تمدن اینکاها در پرو، مجسمههایی شبیه به مویآ که کاملا فرسوده شدهاند، تعداد ۱۲۳۳ خانه سنگی که توپاً Tupa نام دارد و Wحدود ۱۰۰۰ مکان با بیش از ۴۰۰۰ سنگ نوشته در این جزیره به یادگار مانده است.
از مهمترین دست خطهای به جا مانده در این جزیره رونگورونگو (Rongorongo)است که یک موسیور فرانسوی آن را گزارش کرده است. تا کنون تمامی تلاشها برای رمز گشایی این کتیبه به سرانجام نرسیده است. تمام وسایلی به جا مانده از میز و صندلیهایی که رنگورونگو روی آن حکاکی شده در موزههای سراسر دنیا نگهداری میشوند.
از میان حدوداً ۱۵ هزار ساکن جزیرهی ایستر در صدهی ۱۶۰۰، فقط ۱۱۱ نفر تا دههی ۱۸۶۰ باقی ماندند. امروز، حدود ۲۰۰۰ نفر در دورافتادهترین جزیرهی دنیا، یعنی «ایستر» زندگی میکنند. اعضای گروه «پروژهی استخراج مجسمهی جزیره ایستر»، برای کشف اسرار بیشتر، یک بار دیگر به این مکان باز خواهند گشت.
۳۶۰۰ کیلومتری غرب شیلی
بهتر است برای دسترسی به این منطقه بسیار جست و جو کنید. فکر ارزانی را از سرتان بیرون کرده و بدانید که هر چقدر برای رفتن به این جزیره ی مرموز هزینه کنید ارزشش را دارد. برای رفتن به ایستر فقط یک خط هوایی از دسانتیگو شیلی وجود دارد. بعد از سفر به آمریکای جنوبی و شیلی می توانید برای تهیه ی این بلیت اقدام کنید. دور ار انتظار است که بهایی پرداختی شما صرفا بابت مسافتی باشد که هواپیما طی خواهد کرد.
گفتم که خدا مرا مرادی بفرست ، طوفان زده ام راه نجاتی بفرست ، فرمود که با زمزمه ی یا مهدی ، نذر گل نرگس صلواتی بفرست