پرسش و پاسخ ویژه توحید و خداشناسی

پرسش:چرا برخي كودكان با بيماري هاي سخت و غيرقابل درمان به دنيا مي آيند؟ آيا اين اتفاق با مهرباني و عدالت خدا در تضاد نيست؟

پاسخ:

1ـ در دنيا، بدترين بيماري براي اغلب افراد، سلامتي است. چون شكر سلامتي، واجب است؛ و اغلب افراد سالم، شكر سلامتي را به جا نمي آورند. شكر سلامتي نيز صرفاً با زبان شكر كردن نيست، بلكه هر لحظه از عمر كه صرف غير خدا شود، كفران نعمت سلامتي است. فقر و ثروت، بيماري و سلامتي، زيبايي و زشتي و ... همه ابزارهاي رشد انسانند. وظيفه ي بيمار و فقير و زشت، صبر و رضا و تسليم است و وظيفه ي ثروتمند و سالم و زيبا، شكر نعمت. و شكر نعمت، اغلب سختتر از صبر است. خداي متعال، در روز قيامت از ذرّه ذرّه ي نعماتي كه داده حساب مي كشد  شخص بايد جواب دهد كه چرا نعمت خدا را در راه غير خدا صرف نموده است؟ لذا اگر گفته شود كه خداي متعال به فقرا بيش از ثروتمندان و به بيماران بيش از افراد سالم و به زشت رويان بيش از زيبا رويان ترحّم كرده، سخني گزافه نيست.

2ـ آيا رنج كشيده ها، بابت رنجي كه كشيده اند، عوضي خواهند گرفت؟

در كتابهاي اعتقادي بابي مطرح نموده اند با عنوان « آلام و اعواض» يعني « دردها و عوضها». در اين باب مي گويد: خداوند متعال در برابر رنجها و بيماريهايي كه خود شخص مسبب اختياري آنها نيست، عوض مي دهد؛ يعني آن محروميّتي را كه قوانين و سنن الهي بر شخص تحميل نموده اند، به نوعي توسّط خداوند متعال جبران مي شود؛ چرا كه خداوند متعال جبّار مي باشد؛ و جبّار يعني جبران كننده و شكسته بند. حال اين جبران خدا يا در همين دنياست يا در آخرت؛ يعني يا خدا در آخرت نعمتي به بنده ي رنج كشيده اش مي دهد يا برخي گناهان او را مي بخشد، يا در همين دنيا نعمتي به او مي بخشد يا به او توفيق انجام اعمال خيري را عنايت مي فرمايد. در روايات نيز ذكر شده كه خداوند متعال محروميّتهاي دنيايي را جبران خواهد نمود؛ مثلاً ذكر شده كه در روز قيامت خداوند متعال از بندگان فقير و رنج كشيده اش چنان تفقّدي مي كند و چنان عنايتي به آنان مي فرمايد؛ كه آرزو مي كنند اي كاش بيش از اين متحمّل رنج شده بودند. بيمار نيز در حكم فقير است؛ چون بيماري همان فقر سلامتي است.