هنر در رنگ، طرح و شکل های مختلف همچنان در گالری ها و نگارخانه ها به نمایش گذاشته می شود و با آمدن ماه رمضان برخی از آنها رنگ و بوی این ایام را به خود گرفته اند از جمله خانه هنرمندان که دوازدهمین نمایشگاه پوستر اسماءالحسنی را برگزار می کند.
در این مجموعه بعد از داوری آثار 56 اثر برگزیده در بخش نمایشگاهی و 40 اثر هم در بخش جنبی به نمایش گذاشته شده است.
علاقه مندان به بازدید از نمایشگاه اسماءالحسنی می توانند تا 31 خرداد به این خانه مراجعه کنند.
علاوه بر این نمایشگاه عکس "ایستاده در غبار"، خط غلامرضا راه پیما که با مضمون آیات و احادیث قرآنی همراه است و نمایشگاه نقاشی و عکس مجموعه ای از هنرمندان شناخته شده ایرانی به همت غلامحسن تنها نیز به ترتیب در 21 خرداد، 23 و بازهم 21 خرداد در خانه هنرمندان برپا می شود.
جدای از این نگارخانه های دیگری نیز با برنامه های متنوعی هنر را نمایش می دهند که درادامه تعدادی از آن ها را معرفی می کنیم:
نمایشگاه گروهی چاپ دستی
گالری هور از جمعه 21 خرداد نمایشگاه گروهی چاپ دستی را که شامل آثار هنرمندان بنامی از این عرصه چون فرامرز پیلارام، رضا بانگیز، جعفر روح بخش، یعقوب و داود امدادیان، رضا هدایت، احمد وکیلی و ... است را برگزار می کند.
این نمایشگاه تا 14 تیر برقرار و پذیرای بازدیدکنندگان است.
لایروبی
لایروبی عنوان نمایشگاهی است که در گالری امکان برپا می شود.
در این نمایشگاه که از 21 خرداد آغاز می شود آثاری در قالب عکس از محمد غزالی به نمایش در می آید.
در خصوص این مجموعه نوشته شده: مجموعه‌ی «لایروبی» را می‌توان فرایند رویت‌پذیر کردن نشانه دانست. البته مراد از نشانه، دالی نیست که خونسردانه بر مدلولی عینی ارجاع دهد، بلکه نیرویی است که با تعرض خود آرامش ما را به هم می‌زند و میل را برمی‌انگیزد. گویی در هر عکس، بخشی از تصویر عکاس را فراخوانده است و او را برآن داشته تا با لایه‌گذاری و زدودن قسمت‌های خنثی و مزاحم، ذره‌ذره به آن امر وسوسه انگیز نزدیک‌تر شود.
اینکه عکاس چه تجاربی را پشت سر گذرانده که موجب شده این بخش خاص او را خطاب قرار‌دهد چندان مهم نیست، آنچه اهمیت دارد شیوه‌ی برخورد با این مساله است. لایه‌های محصورکننده، از یک سو همچون پلکانی نگاه ما را به آنجا که باید هدایت می‌کند و از سوی دیگر، مجرایی باریک برای جاری شدن نشانه فراهم می‌کند تا شاید فشارِ جریان، عادت‌های مالوف دیدن را برهم زند و تاثیر نشانه را مرئی کند.
از همین روست که نه فقط چشم، بلکه لمس هم در این شیوه از دیدن فراخوانده می‌شود. باید خم شد و عکس را در دست گرفت، نگاه را بر شیار چسب‌ها لغزاند و اجازه داد تا تصویر به تمامی ما را تسخیر کند.
تا 11 تیرماه برای بازدید از این نمایشگاه فرصت هست.
گالری ویستا
این نگارخانه با نمایشگاه "برهوت" هفته ای تازه را آغاز می کند.
هدی امین هنرمند این مجموعه است که در آن آثاری را در قالب عکس- ویدئو و با عنوان برهوت به نمایش می گذارد.
این نمایشگاه تا 31 خرداد برقرار است.
گالری اعتماد
گالری اعتماد از مجموعه هایی است که ید طولایی در برگزاری نمایشگاه های گوناگون دارد و این هفته نیز این نگارخانه در گالری شماره یکش میزبان نقاشی های محمدحسن نیکبخت می شود.
این نمایشگاه که باعنوان "کلسیم" به نمایش در می آید تا 1تیرماه برقرار است.
همچنین در گالری شماره 2 این مجموعه نمایشگاهی با عنوان گل های کوچک انتظار در قالب نقاشی از هانیه صدری برگزار می شود که تا یک تیر پذیرای هنردوستان است.
نقاشی های 145 دلاری
نمایشگاه گروهی نقاشی با حضور 15 هنرمند در گالری اورمزد برگزار می شود.
این نمایشگاه با عنوان " نقاشی های 145 دلاری" تا 1 تیر برپا است.
گالری کمال الدین بهزاد
هاتف همایونی با آثارش از 22 خرداد به گالری کمال الدین بهزاد2 می آید.
نمایشگاه عکس طبیعت این هنرمند تا 27 خرداد برقرار است.
گالری کمال الدین بهزاد1 هم با آثار نقاشی فریده رحیم دوست در همان تاریخ مذکور پذیرای علاقه مندان است.
سیاه مثل برف
گالری دنا آثاری از محمدرضا فرامرزی را از 21 خرداد به نمایش می گذارد.
در خصوص این مجموعه عکس نوشته شده: سیاه مثل برف
حسی شبیه غربت اشیا
از روی پلک می گذرد.
بین درخت و ثانیه سبز
تکرار لاجورد
با حسرت کلام می آمیزد.
اما
ای حرمت سپیدی کاغذ !
نبض حروف ما
در غیبت مرکب مشاق می زند.
در ذهن حال ، جاذبه ی شکل
از دست می رود...
(سهراب سپهری)
درختان همواره تماشاگر و جستجو گرت می سازند، چرا که رازی نهفته در طبیعتشان دارند که مرگ و زندگیشان را تکراری نمی کند...
در مجموعه ی عکس های " سیاه مثل برف" درختان با همند و تنهایند، همچون کوه ها و آدمیانِ تنهای شاملو، آدم های بی سایه ی روزگارِ امروز. هنرمند با دغدغه ی با همانِ تنهایان، در این مجموعه با فرم های گوناگونی که از درختان انتخاب کرده است در عکس ها به تجربه های تازه میدان می دهد تا هر کدام از آنها این سکوت و انزوای غریب و سردِ ساعت ها را به تماشاگر نشان دهد.
بازی طبیعت بی‌جان با سایه ی درختانی که ریشه‌هایشان در گستره‌ای برفی و سرد پنهان است. درختانی ایستاده تنها در طبیعتی که در آن اثری از انسان نیست. گرچه در این عکس‌ها شاهد چیزی انسانی هستیم، اما گویا نشانه‌ایست که رنگ باخته و محو شده است. مناظری وسیع اما بسته و در عین حال خالی.
در عکس ها که از روی نگاتیو سیاه و سفید چاپ شده، هیچ نشانه و المان قوی ای به چشم نمی خورد و هر چه هست سکـوت است و سرمـا و جدایـی، بدون هیچ رد پایی از رفتـن ها و آمدن ها .
درخت ها شاخه های چندانی ندارند و در سرما بی بارند، تنهایی با برف و سنگینی ریشه ها را پوشانده و برف های سفید با پارادوکسی که در اسم نمایشگاه وجود دارد دیگر سفید نیستند و سیاهی آن کلاغی است که از بارش برف زودتر از همه خبردار شده و روی برف ها دیده نمیشود و صدای دلتنگی را قار قار می کند ...
تا 31 خرداد می توانید از این نمایشگاه بازدید کنید.
