پاسخ به: قناعت در نهج البلاغه
دوشنبه 27 اردیبهشت 1395 1:10 AM
من اقتصر على بُلغة الكفاف فقد انتظم الراحة و تبوّأ خفض الدعة.
آن كس كه به اندازه كفاف بسنده كرد، به آسايش دست يافت و از زندگى آسان و خوشى برخوردار شد.(15)
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
