پاسخ به: صفات خداوند در نهج البلاغه
دوشنبه 27 اردیبهشت 1395 12:37 AM
اللهم انت اهل الوصف الجميل، و التَعداد الكثير، إن تؤمّل فخيرُ مأمول، و ان تُرجَ فخيرٌ مرجوّ. اللهم و قد بسطتَ لى فيما لا أمدح به غيرك، و لا اثنى به على أحد سواك، و لا اوجّههُ الى معادن الخيبة و مواضع الريبة، و عدلتَ بلسانى عن مدائح الادميين، و الثناء على المربوبين المخلوقين ... اللهم و هذا مقام من افردك بالتوحيد الذى هو لك، و لم يرَ مستحقّا لهذه المحامد و الممادح غيرك.
خداوندا! تو شايسته وصف نيكو و داراى كمالات بى انتهايى، اگر انجام آرزويى از تو خواسته شد، تو بهترين كسى هستى كه آرزوى آرزومندان را برآورى و اگر برآورده شدن اميدى از تو خواسته نشود، تو گرامى ترين كسى هستى كه به او اميد ورزند. خداوند! تو به من چنان زبان گويا و فصيح عطا فرمودى كه جز تو، كس ديگرى را ثنا نمى گويم و آن را به مواضع نااميدى و موارد شك و ترديد (يعنى توجه به غير خدا) نمى گردانم. تو زبان مرا از اين كه به مدح يكى از آدميان بگشايم و به ثنا خوانى مخلوقات آفريده شده ات به كار بندم برگردانيدى...
خداوندا! اين مقام و موقعيت كسى است كه تنها تو را به توحيدى كه مخصوص به تو است مى ستايد و جز تو هيچ كس را سزاوار اين ستايش ها و ثناخوانى ها نمى داند.98
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
