پاسخ به: صبر در نهج البلاغه
دوشنبه 27 اردیبهشت 1395 12:24 AM
... فقلت عليه السلام يا رسول الله! أو ليس قد قلتَ لى يوم أحد حيث استشهد من المسلمين، و حيّزت عنى الشهادة فشقّ ذلك على، فقلتَ لى: أبشِر فان الشهادة من ورائك. فقال لى: ان ذلك لكذلك، فكيف صبرك اذن؟ فقلت: يا رسول الله! ليس هذا من مواطن الصبر، و لكن من مواطن البشرى و الشكر.
عرض كردم: يا رسول خدا! مگر در روز احد كه تعدادى از مسلمانان شهيد شدند من از شهادت محروم ماندم و اين امر بر من گران آمد به من نفرمودى: مژده باد تو را كه در آينده به شهادت خواهى رسيد؟ رسول خدا به من فرمود: همين طور است. در آن صورت صبر تو چگونه خواهد بود؟ عرض كردم: اى رسول خدا! اين جا جاى صبر نيست، بلكه جاى شادى و شكر است!8
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
