پاسخ به: دوستی و دشمنی در نهج البلاغه
دوشنبه 27 اردیبهشت 1395 12:04 AM
والله ان امرأ يمکّن عدوه من نفسه يعرقى لحمه، و يهشم عظمه، و يفرى جلده، لعظيم عجزه، ضعيف ما ضمت عليه جوانح صدره.
به خدا سوگند، كسى كه به دشمن آن فرصت را بدهد كه گوشتش را از استخوان جدا كند، استخوانش را بشكند، پوستش را بيرون آورد، عجز و ناتوانی اش بزرگ، و دلش ضعيف و بى ارزش است.46
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
