پاسخ به: حق و باطل در نهج البلاغه
یک شنبه 26 اردیبهشت 1395 11:43 PM
قال عبدالله بن عباس: دخلت على اميرالمومنين عليه السلام بِذى قار و هو يخصف نعله فقال لى: ما قيمة هذا النعل؟ فقلت: لا قيمة لها! فقال عليه السلام: والله لَهى احبّ الىّ من إمرتكم، الّا ان أقيم حقّا، أو أدفع باطلا.
عبدالله بن عباس مى گويد: در منطقه ذى قار خدمت اميرالمومنين عليه السلام رسيدم. آن حضرت عليه السلام مشغول تعمير كفش خود بود. به من فرمود: ارزش اين كفش چه قدر است؟ عرض كردم: ارزشى ندارد! امام عليه السلام فرمود: به خدا سوگند، اين كفش را بيش از فرمانروايى بر شما دوست دارم. مگر آن كه به وسيله آن حكومت حقى را برپا دارم يا باطلى را براندازم.22
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
