غزلیات منصور حلاج

خلق عالم بجمالت نگرانند اي دوست 
وز غمت نعره زنان جامه درانند اي دوست
ما بر آنيم که مانند تو منصوري نيست 
همه ارباب نظر نيز بر آنند اي دوست
عاقلاني که ملامت ز غم عشق کنند 
مگر از حسن رخت بيخبرانند اي دوست
زاهدان سرمه ز خاک قدمت گر نزنند 
ظاهر آنست که بس بي بصرانند اي دوست
مخلصاني که نظر بر چو تو منصور کنند 
ني چو اصحاب هوا کج نظرانند اي دوست
خاک پائي که بجان زينت افسر سازند 
سروراني که همه تاج ورانند اي دوست
چون حسين از همه مخلص تر و بيچاره تر است 
از چه مخصوص عنايت دگرانند اي دوست