غزلیات طبیب اصفهانی

جا در صف عشاق مده اهل هوس را
حیفست که از هم نشناسی گل و خس را
تا بر دلت از ناله غباری ننشیند
از بیم تو در سینه نهفتیم نفس را
ز آهم که شبیخون به فلک می زند امشب
اندیشه کن ای صبح و نگهدار هوس را
گر دیده به حسرت پی محمل بگشایی
دانی که چه خون می چکد از ناله جرس را
رنجید ز آغاز طبیب آن مه و ترسم
یکبار چو اغیار شمارد همه کس را