غزلیات طبیب اصفهانی

برگیر مهر از آنکه به کام دل تو نیست
برکن دل از کسی که دلش مایل تو نیست
تا چند گویم که به خوبان مبند دل
ناصح چکار دل من دل تو نیست
دادی امید وصلم و خرسند نیستم
با یکدگر یکی چو زبان و دل تو نیست
ره در دلش که سخت تر از سنگ خاره است
ای دیده غیر گریه ی بی حاصل تو نیست
گفتی که نیست جای کسی را به محفلم
غیر از طبیب جای که در محفل تو نیست