غزلیات حزین لاهیجی

خواهم به دل آن نرگس مسانه در افتد
بد مستِ تماشاست، به دیوانه درافتد
سخت است تلاش دو زبردست ،مبادا
می با نگه یار حریفانه درافتد
چشمش به نگاهی ننوازد دل ما را
کی لایق برق است که با دانه درافتد؟
در هر رگ ما مستی منصور کند خون
گر عکس رخ یار به پیمانه درافتد
با چشم حزین این سخن از عشق بگوید:
کی خواب به دام تو به افسانه درافتد؟