غزلیات حزین لاهیجی

نگه رنگین تر از گل می کند رویی که او دارد
ز دل صد پرده نازکتر نود خویی که او دارد
سیه روز و دِماغ آشفته و خاطر پریشانم
چنین می پرورد بخت مرا مویی که او دارد
رَمِ وحشی نگاه او به وحشت داده آرامم
غبارم را به شور آورد ،آهویی که او دارد
ندارد گر نظر بر ما، تغافل نیست کارافزا
نگه را می فریبد چشمِ جادویی که او دارد
نسیم پیرهن سر در گریبان دزدد از خجلت
به کنهان می فشاند ۀستین بویی که او دارد
حزین آشفته حالم،آه از آن دامن افشانی ها!
به طوفان می دهد خاک مرا کویی که او دارد