غزلیات حزین لاهیجی

از ما فلک دون چه به یغما بستاند؟
این سِفله چه داده است که از ما بستاند؟
کوثر جگر تشنه فرستد به سوالش
خاری که نم از آبلۀ پا بستاند
گر نیست تبسّم ، سر دشنام سلامت
دل کام خود از لعل شَکرخا بستاند
سودای کریمان همه سود است ، که نیسان
گوهر عوض قطره ز دریا بستاند
این است حزین از کَرَمِ ساقی امیدم
ما را به یکی جرعه می از ما بستاند