غزلیات حزین لاهیجی

ای سیل مرگ بی تو دِل تشنه آب شد
دیر آمدی و خانۀ طاقت خراب شد
آورده است رشتۀ جان رو به کوتهی
از بس که صرف در گره و پیچ و تاب شد
مستم در این مرض، که ز یاد نگاه او
نشتر دوید تا به رگ من شراب شد
بودم ز تنگی دل خود در قفس ،حزین
آخر ز چاک سینه مرا فتح باب شد