غزلیات حزین لاهیجی

فسانه شب غم را چراغ می فهمد
زبان آه مرا گوش داغ می فهمد
به وصل در غم هجران نشسته بلبل ما
فریب عشوه فروشان باغ می فهمد
ز دور دل به تپیدن دهد ، چه حال است این؟
غریب کوی ترا بی سراغ می فهمد
قدح به لب چو گرفتم ،شراب سوخت ، حزین!
حرارت جگرم را ایاغ می فهمد