اسرارنامه عطار

وصیت کرد مردی مال بسیار

که چون مردم برند این پیش مختار

که تا این را بدرویشان رساند

که مهتر مستحق را به بداند

چو بردند آن همه زر پیش مهتر

بقدر نیم جو برداشت زان زر

چنین گفت او که گر در زندگانی

بداری این قدر آن مرد فانی

بدست خود بسی بودیش بهتر

که بدهد این همه زر خاصه مهتر