بنام خدا

نکاتی کوچک برای گفت وگو بهتر با همسر

یک بررسی نشان می دهد، ازدواجی که رضایت زن و شوهر را در بر نداشته باشد، ممکن است استرس را افزایش دهد و سلامتی زوجین را به خطر بیاندازد. این بررسی نمی گوید که ازدواج خوب حتما شما را سالم می کند و ازدواج بد حتما باعث بیماری شما می شود. اما شکی نیست که شما یک زندگی خوب می خواهید پس بهتر است راههای گفت و گو با همسرتان را یاد بگیرید.

معمولا نداشتن یک گفت و گوی خوب، علاوه بر اینکه رابطه را ناخواسته به سمت بحث و جدل می برد، باعث می شود احساسات ناخوشایند طرف مقابل ابراز نشده باقی بماند. بهترین راه برای جلوگیری از دعوا، این است كه در ایجاد و نیز حفظ رابطه ای صمیمی و صادقانه، تلاش كنیم و بهترین راه برای گفت وگو با یکدیگر را انتخاب کنید. در زیر به مواردی اشاره می کنیم که شاید بتواند در رابطه با همسر موثر باشد.

گام اول:

شرط لازم صحبت ثمربخش، هماهنگی زن و شوهر است؛ به عبارت دیگر، زن و شوهر برای این كه بتوانند با یكدیگر، ارتباط سازنده ای برقرار كنند، باید در مسیر صحبت یكدیگر قرار گیرند؛ زیرا در بسیاری از مواقع، زن و شوهر با آن كه درباره موضوع واحدی صحبت می كنند، اما روش صحبت آنها به قدری متفاوت است كه نمی توانند ارتباطی خوب با هم داشته باشند. ممكن است زن یا شوهر، قصد تسكین ناراحتی همسر خود را داشته باشند؛ ولی برعكس، بر ناراحتی او بیفزایند.

گام دوم:

گاهی اوقات، زن شكایت می كند كه شوهرش به حرف های او گوش نمی دهد؛ در حالی كه شوهر می تواند تمام حرف های او را تكرار كند. این مشكل، از تفاوت و اختلاف جنسی ناشی می شود؛ به این معنی كه زن، هنگام گوش كردن، با ابراز كلماتی مانند راستی، آره، عجب و تكان دادن اجزای صورت یا دست، توجه خود را به طرف مقابل نشان می دهد و از همسر خود می خواهد رفتاری مشابه داشته باشد و در غیر این صورت، از همسرش عصبانی می شود.

گام سوم:

قطع صحبت، برای كسی كه این كار را انجام می دهد، شاید خیلی طبیعی باشد؛ ولی در طرف مقابل، حس نارضایتی و افكار منفی ایجاد می كند. قطع صحبت هم مانند سایر عادات مربوط به تكلم، ممكن است بخشی از طرز مكالمه اشخاص باشد و برخلاف برداشت كسی كه صحبتش قطع شده، ارتباطی با خودمحوری و مخالفت نداشته باشد. در این جا نیز زن و مرد، رفتار متفاوتی از خود نشان می دهند. مردها بیش از زن ها صحبت دیگران را قطع می كنند و این رفتار آنها، تنها درباره زن ها نیست. قطع صحبت از سوی مردان، الزاماً نشانه بی احترامی آنها به شخص مخاطب نیست.

گام چهارم:

سؤال می تواند آغازگر صحبت و ادامه آن و سرانجام اسباب توقف و ناتمام ماندن آن گردد. بعضی ها به طور طبیعی، كم حرف هستند؛ در برخورد با این اشخاص، باید زمینه صحبت با آنان را فراهم ساخت. گاهی یك سؤال دقیق و حساب شده، می تواند به گونه ای اعجاب انگیز، آنها را به صحبت كردن تشویق كند؛ اما پرسشی نابهنگام، طعنه آمیز و بی تناسب، می تواند از ادامه صحبت، جلوگیری كند.

مقرراتی کوچک برای گفت گو با همسر

شما می توانید با به كارگیری روش های زیر، گفت وگوهای خود را شیرین و لذت بخش سازید.
*با همسر خود هماهنگ شوید و سیاست و نزاكت به خرج دهید.
* زمینه های توافق را پیدا کنید. ببینید با کدام یک از نکات مورد اشاره همسرتان موافق هستید، تا در نقش مخالف او ظاهر نشوید: «بله، قبول دارم که اخیراً سرم خیلی شلوغ بوده است.»
* مضامین منفی صحبت های همسرتان را نشنیده بگیرید. بعید نیست که همسر شما در حالت دلخوری یا عصبانیت، در بیان مساله مبالغه کند. به علت عصبانیت توجه کنید و انتقادها و سرزنش ها را نادیده بگیرید.
* مطمئن شوید که منظور همسرتان را درک کرده اید، در غیر این صورت از او سوال کنید مثلاً: «فکر می کنم منظور تو این است که حاضر نیستی دخالت های مادرم را تحمل کنی. درست است؟»
* از گفتن «متاسفم» ترسی به دل راه ندهید. روابط زناشویی ایجاب می کند که اگر خواسته و ناخواسته اسباب تکدرخاطر همسرتان را فراهم کرده اید، در مقام پوزش برآیید و تاسف خود را به او اطلاع دهید.
*خود را به جای همسرتان بگذارید. خوب گوش بدهید و بفهمید که منظورش چیست و چه می خواهد بگوید. نظر خود را درباره طرز اندیشه و احساس او بیان کنید: «به نظر می رسد ...» و بعد حرف او را به طور خلاصه تکرار کنید.
*می توانید از همسرتان بخواهید تا درباره احساسات منفی خود توضیح بیشتری دهد. با این کار از شدت ناراحتی او می کاهید.
*همسر خود را مطمئن کنید. با آن که از او عصبانی یا مخالف او هستید به او احترام می گذارید. او برای شما شخصیت مهمی است. بگذارید تا همسرتان بداند که می خواهید مسئله موجود را به شکل رضایت بخشی حل کنید.
*با علاقه گوش كنید. از قطع صحبت او خودداری ورزید و سؤالات خود را از طرف مقابل، ماهرانه مطرح كنید.

منابع:

مجله دلگرم،کوچه ما، سیمرغ

بخش خانواده ایرانی تبیان ، فرآوری: ه. منفرد