پاسخ به:اشعار دفاع مقدس
چهارشنبه 22 اردیبهشت 1395 4:06 PM
براي سردار شهيد آقامهدي زين‌الــــــــــــــدين
اين اشک‌ها ترنم يک زخــــــــــــــم کاري است
اين بيت‌ها به نـــــــــــــام شهيدي بهاري است
پژواک ياد سرخ و جنون خيز خيبــــــــــــر است
«زين‌الدين» همــــــــــو که شهيدي دلاور است
نامش خروش سنگر و سجاده و سبــــــــوست
يادش بهار خاطره‌انگيز آرزوســـــــــــــــــــــــــت
ديشب به نام نامي «مهدي» قـــــــــــــــلم زدم
در خاطرات سرخ شقايق قــــــــــــــــــــــدم زدم
«مهدي» نسيم خون و عطش، عشق و التهاب
«مهدي» دلاوري است ز گردان آفــــــــــــــــتاب
فرمانده‌ي سپاه علي عشـــــــــــــق باور است
خون عقيق اوست که جاري به خيبـــــــر است
جوش و خروش شط همه از چشم‌هاي اوست
خون غروب، ناله‌ي شب، هـــــاي‌هاي اوســـت
«مهدي» ترنم سحري اشک خــــــيــــــــــــز بود
فرزند گريه‌هاي شـــــــــــــــــــــب خـــــاکريز بود
«مهدي» مـــــــــــــــا يکي غزل عاشقانــــــه بود
يک مثنــــوي و يک رجز عـــــــــــــــــارفانه بـــــود
او رفت با قبيــــله خورشيــــديان شــــــــــــــــط
با بچه‌هاي خالص و بــــي ادعـــــــــــــــــاي خط
او با توسل از دل شــــب اوج مي‌گرفــــــــــــــت
درياي چشم‌هاي ترش مــــــــــــوج مي‌گرفـــــت
فريادهاي حيدري‌اش بـــــــــــــوي چاه داشــــت
با يک کميل نيـــــــــــم نگاهي به ماه داشـــــت
در ندبه‌اش زلال حضــــور نگاه بـــــــــــــــــــــــــود
گلواژه‌هاي ســــــــــــــــــــــرخ شب انتظار بــــود
وقتي نماز_حرف دلش_بال و پر گـــرفـــــــــــــت
سجاده‌اش شميم دعاي سحـــر گرفــــــــــــــت
او رفت، کوله‌بار خطــر روي دوش مــــــــــــاست
پژواک جاودانه‌ي حـــــــــــــق در خروش ماســت
ديروزهاي سرخ، جنــون بود و درد بــــــــــــــــــود
در پهن‌دشت حادثه‌هـــا هرچـــــــــــــــــه مرد بود
خون چلچراغ سنگر ســـجـــــــــــــــــاده خيز بود
شرجي‌ترين قنــــــــوت دل خــاکريز بــــــــــــــــود
ديروز عشق بود و صفا بود و جنــگ بـــــــــــــــــود
ديروز عافيت طلبي عيـــــــــــن ننـــگ بــــــــــــود
ديروز بود و خون و خطر، «نخــــــــل»و «مــاه» بود
ديروز بود و حمــــــــــــــــــــــله و گردان و راه بــود
امروز حرف‌ها همه دنيــايي است حيـــــــــــــــف!
شمشير و عشق، شاهــد هر جايي است حيف!
ديگر کسي چو ياد «شلمــچه» غريب نيـــــــست!
چون حرف‌هاي روشن جبهــه عجيب نيـــــــــست
ديگر دلي براي شقايق نمـــــــانده اســـــــــــت...
مفهوم ناب شاهد عاشق نمــــــــــــــــــانده است
غربت، غبار قبر شهيــــــــــدانمــان مبـــــــــــــــاد!
جز حرف عشق مذهب و ايمانمــان مبـــــــــــــــاد
