پاسخ به:اشعار دفاع مقدس
چهارشنبه 22 اردیبهشت 1395 3:48 PM
برادري که ز مــهــر وطـــن غــــزل خـــوانـــدي
گـمـان مـبـر، دل مـن از غـم وطن خالي است
بــــه ظاهـــر ايـــن غــزلـت بود همچو باغ بهار
ولـــي بــراي چـــه از بــلـبل چـمن خاليست؟
ز جــنــگ گــفـتـي و نــامـي نــبـردي از شهدا
زچـيــست بـاغ تـو از سرو و ياسمن خاليست
خــوش آن غــزل کــه دل عــاشقـان کند بندي
وگــرنــه زلف درازيـست کـز شـکن خاليست
خــلاف گــفــتــهي رهــبــر، اگــر غزل بــاشــد
چو گلشني استکه از عطر نسترن خاليست
بــيـا بــه بــاغ ســخــن بــيــن هــزار دستاناند
کــه بــاغ مــا همه از زاغ و از زغـن خاليست
اگــرچــه شــاعـــر بــســيـار شــد فـدايي دين
که جايشان چو «نصيري» در انجمن خالـيست
پـــر اســت جــبــهـــهي اســلام از فـــداکـاران
چه غم اگر ز تو خالي است يا زمن خاليــست
اگــر مــن و تـــو نــداريــم هــمـــت «فــرهــاد»
مـگـو کـه کـوه مـحبـت ز کـوهــکـن خاليست
جـواب آن غــزلـت گـفـتـه ايــن غــزل «بـنـدي»
تو داني، اي که ز نـام تو اين سـخن خالـيـست