پاسخ به:اشعار دفاع مقدس
سه شنبه 14 اردیبهشت 1395 7:17 PM
تا زخون دیده ما را گشت روی زرد، سرخ
کی شود از شرم پیش منتِ نامرد، سرخ
روسیاهی ماند بر اربابِ زور و، دِی گذشت
دست و روی ماست اما، زان هوای سرد، سرخ
پنجه ی مرجان بود گلرنگ از سیلی موج
پیش نامردم شود از فیض غیرت مرد، سرخ
نیست هر تردامنی از حلقه ی آزادگان
ابر نیلی هست از خورشید تنها گرد، سرخ
تا نباشم شرمگین پیش سیهکاران ز عَجز
دیده را نازم که ما را کرد رویِ زرد، سرخ
طبع آتش خیز من کی افسرَد در خاکِ مرگ
لاله بر خاکم شود جای سخن از درد، سرخ
چوبِ دار خویش را می کرد « آهی » سبزتر
تا زبانی در دهانِ طبع، می پرورد، سرخ
