اشعار دفاع مقدس

در نگاهم بهتی از آیینه های چشم توست 
این زلال آسمانی هم صدای چشم توست
ای فدای ذهن عاشورایی ات، تنها دلم
زائر بی دست و پای کربلای چشم توست
گه تو را خوانند عشق و گاه گویند آفتاب
آفتاب و عشق تنها خون بهای چشم توست
می برد با خویش جانم را نسیم سنگرت
می برد آن جا که خاکش توتیای چشم توست
ریخت روی سنگر و سجاده اشکت – سال هاست
جبهه ها یادآور حال و هوای چشم توست
پلک های خسته ات را بار دیگر باز کن
آسمان مجذوب صبح بی ریای چشم توست
خاکریز این دفتر خاکستری رنگ زمین
خاطرات ماندگاری از فضای چشم توست