اشعار دفاع مقدس

به یاد مفقودان...
بخوان به نام پرنده
که از تبار درختان است
و چشم‌اندازش هر سپيده
گلي از باغ آسمان
بخوان به نام چشمه
وقتي که مي‌جوشد
بخوان
که مردان کوچک ما
رنج هزار افسانه را
در سينه‌ي شقايق خويش
پنهان دارند
در کوله‌بارشان
خنجري‌ست
و نگاهشان
وسعتي تا جنگل
حماسه‌ي سبز آسمان باشد
وقتي که مي‌ميرند
وقتي که زنده مي‌شوند
آتش در کنارشان
آغاز زندگيست
آتش در نگاهشان
فرياد ديگريست