سری_دروس_عقاید

:mag::mag:#سری_دروس_عقاید

ادامه درس دوم توحید:

:anger::anger::anger:

:books: 7-التوحید (للصدوق) /ص 331 /باب 53 / باب فطرة الله عز و جل الخلق علی التوحید

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ «لَا تَضْرِبُوا أَطْفَالَكُمْ عَلَی بُكَائِهِمْ؛ فَإِنَّ بُكَاءَهُمْ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الصَّلَاةُ عَلَی النَّبِی وَ آلِهِ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الدُّعَاءُ لِوَالِدَیْه»؛

:low_brightness:رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: اطفال خود را به خاطر گریه كردنشان نزنید؛ زیرا گریه ی بچه‏ ها در چهار ماهِ اول، شهادت است بر این كه خدایی جز اللّه نیست و در چهار ماهِ ـ بعد ـ درود بر پیامبر و آل ایشان علیهم‏ السّلام است و در چهار ماه ـ دیگر ـ دعا برای پدر و مادر است.
 
 
:diamond_shape_with_a_dot_inside::diamond_shape_with_a_dot_inside:" با توجه اجمالی به احادیث نورانی فوق به دو مطلب كلیدی پی می‌بریم: یكی این كه خداوند متعال، انسان را بر طبق فطرت توحیدی آفریده و دیگر این كه در عوالم قبل از این توحید اخذ میثاق نموده است. "
 

:books: 8 -بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج‏26 / 294 / باب 6 تفضیلهم ( ع )علی الأنبیاء و علی جمیع الخلق و أخذ میثاقهم عنهم و عن الملائكة و عن سائر الخلق و أن أولی العزم إنما صاروا أولی العزم بحبهم صلوات الله علیهم ..... ص : 267
، تفسیر فرات بن إبراهیم ابْنُ الْقَاسِمِ مُعَنْعَناً

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ قَوْلُهُ تَعَالَی‏ وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِی آدَمَ‏ إِلَی آخِرِ الْآیَةِ قَالَ أَخْرَجَ اللَّهُ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ ذُرِّیَّتَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَخَرَجُوا كَالذَّرِّ فَعَرَّفَهُمْ‏ نَفْسَهُ‏ وَ أَرَاهُمْ‏ نَفْسَهُ‏ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَمْ یَعْرِفْ أَحَدٌ رَبَّهُ قَالَ‏ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلی‏ قَالَ فَإِنَّ مُحَمَّداً ص عَبْدِی وَ رَسُولِی وَ إِنَّ عَلِیّاً أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ خَلِیفَتِی وَ أَمِینِی.

:low_brightness:در حدیث فوق وجود مقدّس امام معصوم می‌ فرمایند: خداوند از پشت حضرت آدم، ذرّیه‌ی ایشان تا روز قیامت را به صورت ذرّه خارج كردند و ذرّات مذكور (بدون تصویر ذهنی) خدا را شناختند و خدا را دیدند و خداوند از آن ها پرسیدند: كه آیا من ربِّ شما نیستم ؟ و همه‌ی ذرّات عرض كردند: بله و سپس خداوند فرمودند: محمّد بنده و رسول من می‌‌ باشد و علی،  امیر المؤمنین و خلیفه‌ و امین من می‌ باشد.

:boom:لذا این عالم را عالم ذر نامیده‌اند و پیمان را پیمان الست.
چون چنین است ما خدا شناس هستیم و شناسایی ما از خداوند شناسایی كُنهِ اوست و معرفتی است كه خودِ خداوند فاعل آن بوده و اداراكی و عقلی و مفهومی نیست بلكه وجدانی و فطری است لذا ما در این دنیا از وصف خداوند عاجز هستیم (معرفت در عینِ احتجاب).

:warning:عجز ما از وصف او به دلیل این است كه او از عقل و فهم و ادارك ما فراتر است. با این بیان وصف خداوند از دایره ی معرفت خارج می‌ شود و معرفت به وِجدان و یافتنِ خدا می باشد ، آن هم یافتنی كه از جانب خود خداوند متعال باشد.

پایان درس دوم ...

:heavy_minus_sign::heavy_minus_sign: