شمارهٔ ۸ - غزل
پنج شنبه 27 اسفند 1394 8:35 PM
بالای نقره زلف سیارکله پا مکن
ای نازنین بشهر شلق شوربپا مکن
مثل همه بما مکنی ابروت تروش
ابکار ر با همه بکن اما بما مگن
خون کزد چشمای تو دلم ر وحیا نکرد
یکباربذش بگو: مکن ای بیحیا مکن
اگر مخی‌ه بهارکه دلت نگادری
اُ‌ه‌قذر بروی بچهٔ مردم نگا مکن
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
