با سریع ترین هواپیمای سرنشین دار دنیا آشنا شوید!

اولین خلبانی که به سرعت سه برابر صوت دست یافت، خلبان آزمایشی نیروی هوایی آمریکا، ملبورن آپت بود که با هواپیمای بل X-2، در 27 سپتامبر 1956 رکورد سرعت را شکست.هواپیمای او ابتدا می بایست با یک هواپیمای مادر به سرعت و ارتفاع مناسب دست پیدا کرده و سپس از هواپیمای مادر پرتاب شده و به سرعت مورد نظر خود می رسید. بالاترین سرعت این هواپیما، 3.851 کیلومتر بر ساعت و در ارتفاع 19 کیلومتری سطح دریا اندازه گیری شد. با وجود این موفقیت و شادی بزرگ، به دلیل این که خلبان آپت هیچ گونه تجربه ی پروازی با آن هواپیما را زا قبل نداشت، در هنگام بازگشت به پایگاه ادواردز، سرعت را به طور کامل کاهش نداد و در نتیجه این عمل، کنترل هواپیما از دست او خارج شده و هواپیما به صورت واژگون در آمد. در این حالت او سعی کرد که با صندلی نجات بیرون بپرد، اما دیگر دیر شده بود و خلبان همراه با هواپیمایش به زمین برخورد کرده و منفجر گردید و خلبان جان خود را از دست داد.

اما روند دستیابی به سرعت های بالاتر، باز هم ادامه پیدا کرد و سرانجام هواپیمای X-15، در هفتم مارس 1961، سرعتی بالاتر از چهار ماخ یا 4.675 کیلومتر بر ساعت در ارتفاع 23 کیلومتری سطح دریا دست یافت. در این عملیات فوق العاده، کنترل هواپیما در دست کاپیتان رابرت وایت از نیروی هوایی آمریکا بود. سه ماه بعد، در 23 ژوئن 1961، خلبان وایت بار دیگر سوار هواپیمای مقتدر خود شده و قدم بعدی در رسیدن به سرعت های بالا را تحقق بخشیده و به سرعت باور نکردنی 5 ماخ دست پیدا نمود. بالاترین سرعتی که خلبان در این پرواز بدان دست یافت، سرعتی معادل 5.800 کیلومتر بر ساعت در ارتفاعی برابر با 32.830 متر از سطح دریا بود. اما انگار این خلبان دست بردار نبود، چرا که بار دیگر در 11 سپتامبر 1961، یعنی در همان سال برای بار سوم، در اقدامی بی نظیر به قدم بعدی سرعت های بالا دست یافته و نام خود را به عنوان اولین خلبانی رقم زد که بالاتر از سرعت 6 ماخ پرواز کرده است. این بار او سرعتی معادل 6.590 کیلومتر بر ساعت را در ارتفاعی پایین تر از دفعه قبل، یعنی ارتفاع 30.970 متری به دست آورد. اگر چه حدود 9 سال به طول انجامید تا بشر از سرعت 1 ماخ به 3 ماخ دست پیدا کند، اما تنها 9 ماه طول کشید که خلبانی بتواند از سرعت 3 ماخ به 6 ماخ دست پیدا کند. آخرین سرعتی که برای هواپیمای افسانه ای X-15 به ثبت رسید، چند سال بعد و به وسیله خلبانی به نام ویلیام پیت نایت بود. ر سوم اکتبر 1967، خلبان نایت رکورد سرعت 7.274 کیلومتر بر ساعت را در ارتفاع 31.120 متری سطح دریا به دست آورد. رکورد این خلبان، بالاترین سرعتی بوده است که به وسیله یک هواپیمای سرنشین دار در طول تاریخ به ثبت رسیده است.

در 27 مارس سال 2004، هواپیمای بدون سرنشین X-43 ناسا رکورد خلبان نایت را شکست. در حالی که تمامی هواپیماهایی که به سرعت های بالا برای نخستین بار دست یافتند، به موتورهای موشکی مجهز بودند. واپیمای X-43 مجهز به موتور جت هوادمی موسوم به سکرم جت می باشد و به همین دلیل است که این برنامه چنین هواپیمایی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. این هواپیما برای نخستین بار با سرعت 83/6 ماخ به مدت 11 ثانیه پرواز نمود. این سرعت معادل 7.700 کیلومتر بر ساعت در ازتفاع 28.995 متری می باشد. درست چندماه بعد، در 16 نوامبر سال 2004، هواپیمای مشابه دیگری به سرعتی نزدیک به 10 ماخ دست پیدا کرد. این هواپیما ابتدا با هواپیمای کمکی و مادر بی 52 به ارتفاع مناسب حمل شد و پس از جداشدن از بوستر کمکی در ارتفاع و سرعت بهینه، موتور سکرم جت این هواپیما را با سرعت 8/9 ماخ یا 11.000 کیلومتر بر ساعت پیش راند.

نورث امریکن ایکس-۱۵(North American X-15) یک موشک-هواپیمای مافوق صوت تحقیقاتی ساخته شده توسط ناسا و نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا به عنوان بخشی از سری هواپیماهای ایکس بود که از موتور راکت به عنوان پیشرانه استفاده می‌کرد. در ابتدای دهه شصت ایکس-۱۵ رکورد بیشترین سرعت و ارتفاع را با رسیدن به مرز فضا ثبت کرد. تا به امروز نیز ایکس-۱۵ رکورد رسمی سریعترین هواپیمای سرنشین‌دار را با حداکثر سرعت ۷۲۷۴ کیلومتربرساعت در اختیار دارد. در طول برنامه ایکس-۱۵، در مجموع ۱۳ پروازی که به منظور رکوردگیری انجام شد تنها هشت خلبان توانستند از مرز ۸۰ کیلومتر ارتفاع، که معیار پروازهای فضایی نیروی هوایی امریکاست بگذرند، و در نتیجه واجد داشتن شرایط خلبانان، برای فضانوردی شدند. خلبانان نیروی هوایی بلافاصله پس از به دست آوردن این موفقیت واجد شرایط در شاخه فضانوردی محسوب می‌شدند در حالی که خلبانان غیرنظامی در شاخه فضانوردی ناسا، در سال ۲۰۰۵، یعنی ۳۵ سال پس از آخرین پرواز ایکس-۱۵ این امتیاز را به دست آوردند. خلبانان نیروی دریایی در برنامه ایکس-۱۵ هرگز موفق نشدند که بالاتر از ارتفاع ۸۰ کیلومتری لازم پرواز کنند. ایکس-۱۵، در طی یک دوره تقریباً ۱۰ ساله در پرواز بود، از سال ۱۹۵۹ تا اکتبر ماه ژوئن سال ۱۹۶۸ میلادی این پروازها ادامه داشت. مجموعهٔ رقم‌های سرعت و ارتفاع سوابق در جهان غیررسمی اعلام شده است. اطلاعات به دست آمده از برنامه‌های موفق ایکس-۱۵، به توسعه برنامهٔ پروازهای فضایی عطارد، (مارینر ۱۰ و مسنجر) جمینی، و آپولو سرنشین دار و برنامهٔ شاتل فضایی کمک کرده است، و همچنین، ایکس-۱۵اس در مجموع ۱۹۹ پرواز و حمل و نقل هوایی انجام داده است.دهه 1950 قطعا براي ايالات متحده دهه سرعت بود چرا كه تحقيقات نيروي هوايي ايالات متحده و سازمان ناسا كه در آن زمان (NACA) يا National Advisory Committee for Aeronautics نام داشت بر روي اين پديده متمركز شده بود چرا كه سرعت را راه نفوذ به آسمان دشمن ميدانستند. X-15 اولين پرواز آزمايشي خود را در تاريخ 8 ژوئن 1959 به صورت گلايد ( بدون استفاده از موتور) انجام داد.

یکس-۱۵ نخستین هواپیمایی بود که از دماغهٔ توپی بهره می‌برد. دماغهٔ توپی اندازه‌گیری دقیقی از سرعت هوا و زاویهٔ جریان در سرعت‌های فراصوت و ابرفراصوت را به دست می‌داد. نیل آرمسترانگ این هواپیما را برای نخستین بار خلبانی کرد. این دماغهٔ توپی در عکس، در مقابل دست راست آرمسترانگ دیده می‌شود. برای فرود، هواپیمای ایکس- ۱۵ دارای ارابهٔ فرود غیراستاندارد بود، ارابهٔ فرود دماغهٔ آن دارای چرخ و لاستیک بود، در این عکس تیرک ترمز سمت چپ دیده می‌شود. سیستم اصلی فرود شامل دو سورتمه، سوار شده در قسمت عقب هواپیما است. دو خط ترمز بر روی بستر خاکی را هر دو سورتمه ایجاد کرده‌اند. به خاطر همین ترمز سورتمه‌ای، موشک-هواپیما تنها می‌تواند بر روی یک بستر خاکی زمین خشک، و نه در باند بتنی فرودگاه، فرود آید.