پاسخ به:مکالمه عربی
چهارشنبه 12 اسفند 1394 2:03 PM
أنْجَزَ، یُنْجِزُ، إنجَاز؛ انجام دادن
فُرُوض؛ تکالیف (مفرد؛ فَرْض)
شَوَی، یَشْوِي؛ کباب کردن
الغَداء؛ ناهار
مُنْذُ؛ از...
🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺
بهش گفتم: اگر تکالیفت رو انجام ندهی، واسه ناهار کبابت می کنم. اونم از صبح مشغول درس خوندنه!
🌺 🌺🌺 🌺 سه نکته 🌺🌺🌺🌺
1. (معمولی)؛ بعضیا " غَداء " (ناهار)
را با " غَدا ً" (فردا) اشتباه می گیرند.
2.(مهم)؛ هرگاه بخواهیم انجام کاری توسط شخصی از یک زمان خاص (گذشته) تا اکنون را بیان کنیم از اسم " مُنْذُ " استفاده می نماییم.
أنا أَدْرُسُ اللغةَ العربیةَ مُنْذُ سَنَتَيْنِ؛
دو سال است که عربی می خوانم.
أینَ أنتَ؟(کجایی) أنا بانتظارك مُنْذُ ساعةٍ.
تو کجایی؟ یک ساعته منتظرتم.
3. (خیلی مهم)؛ اگر در ترجمه متن دقت کرده باشید ظاهرا اشتباهی رخ داده، چون؛
لَمْ تُنْجِزِي؛ انجام ندادی (ماضی)
شَوَيْتُ؛ کباب کردم (کباب کردم)
اما لازمه بدونید؛
فعل شرط، به صورت "مضارع التزامی" و جواب شرط به صورت "مضارع إخباری" ترجمه می شود.
مثال دیگر؛
جَدَّ؛ تلاش کرد / وَجَدَ (یافت)
مَنْ جَدَّ وَجَدَ؛ هر کسی تلاش بکند، می یابد