همه‌ساله چنین روزی به‌عنوان «روز درختکاری» در ایران گرامی داشته می‌شود.
درختکاری یکی از سنن پسندیده در اسلام است که به کرات نسبت به آن در روایات تأکید شده است. امام صادق (ع) در این باره می‌فرمایند: «شش چیز است که مؤمن پس از مرگ از آن‌ها بهره‌مند می‌شود: فرزند صالح، مصحفی که از او بماند، چاه آبی که حفر کرده باشد، آبی که جاری کند، سنت نیکی که بنهاد و درختی که بکارد.» بیش از بیست آیه قرآن کریم، به سر و راز رویش گیاهان اشاره می‌کند.
در ادیان و فرهنگ‌های مختلف جهان، درخت و درختکاری جایگاه خاصی دارد. دین مقدس اسلام نیز به کاشت درخت تشویق و ترغیب کرده است و بعضی از بزرگان دین به این امر اشتغال داشته‌اند. حضرت علی (ع) در مدینه باغ‌های خرمای فراوانی به‌وجود آورد و بیش‌تر آن‌ها را در راه خدا وقف کرد. پیامبر (ص) نیز می‌فرمایند: «اگر شخصی درختی بکارد یا مزرعه‌ای را به زیر کشت ببرد و انسان‌ها، حیوانات یا پرندگان از آن بخورند، این کار صدقه‌ای از طرف آن شخص شمرده می‌شود.»
قرن‌ها پیش از آن‌که دانشمندان غربی به ارائه نظریه‌های زیست‌محیطی بپردازند، دین اسلام به محیط زیست و رابطه انسان و موجودات زنده با آن توجه داشته است. امروزه انسان با مشکلات زیست‌محیطی مختلفی روبه‌روست. تخریب کره زمین، انقراض گونه‌های جانوری و گیاهی، آلودگی هوا، آب و رودخانه‌ها، تخریب جنگل‌ها و مشکلات دیگر، همگی نتیجه کاربرد فن‌آوری‌های لجام‌گسیخته است.
انسان امروزه در پی حل مشکلات محیط زیست خویش برآمده است و اسلام با دارا بودن منابع غنی، راهکارهایی برای حل آن ارائه می‌دهد. احیای زمین و کاشت درختان، همواره در فرهنگ اسلامی جایگاه خاصی داشته و مورد توجه بوده است. پیامبر (ص) در این باره می‌فرمایند: «هر کس درختی بکارد و از آن مراقبت کند تا بزرگ شود و ثمر دهد، در جهان آخرت پاداش خواهد گرفت.»
در جمهوری اسلامی ایران به‌همین مناسبت و به‌منظور توجه هرچه بیش‌تر مردم به امر مهم درختکاری و حفظ منابع محیط زیست و زیست‌محیطی، پانزدهم اسفندماه به‌نام «روز درختکاری» و پانزدهم تا بیست و دوم اسفندماه هر سال نیز تحت عنوان «هفته منابع طبیعی» نام‌گذاری شده است.