حسینه امینیها خانه ای از زیبایی های معماری قزوین
سه شنبه 20 بهمن 1394 12:45 PM
خانه و حسینیه امینیها، از خانههای زیبا و اعیانی قزوین است که توسط حاج محمد رضا امینی از اعیان تجار قزوین در غرب رودخانه دزج ساخته شد که بعدها در زمان پهلوی اول رودخانه پر شده و خیابان مولوی به جای آن احداث شد. حسینیه امینیها از جمله نمونهای کامل و زیبا از خانههای قزوین است.
آنچه که امروزه از این خانه به جای مانده ، دارای چهار حیاط و فضاهای مختلف در دو طبقه همکف و زیر زمین است . این خانه متعلق به ” حاج محمد رضا امینی ” از تجار معتبر بود و در سال ۱۲۷۵ ه – ق بخشی از آن وقف حسینیه شد . زیباترین قسمت خانه، از سه تالار که به موازات یکدیگر قرار گرفته و به وسیله ارسیهای زیبایی (نوعی در قدیمی که دارای چهارچوب مخصوص بوده و با بالا و پایین رفتن باز و بسته میشد) تشکیل شده است . تالار جنوبی با نه دهنه ارسی و شیشههای رنگی از شاهکارهای هنری است. سقف تالارها دارای نقاشی، آیینه کاری، رَفهای (طاقچه) کاسهای مزین، گچبری و گره بندی چوبی است. در زیر تالار سردابه، زیرزمین، شربتخانه و … قرار دارد. بخشهای دیگر این خانه از تزیینات سادهتری برخوردارند.
خانه و حسینه امینیها
این ساختمان در سال ۱۲۷۵ هجری قمری بنا شده و در آن زمان مبلغ چهل و هشت هزار تومان صرف ساخت آن شد. در میان بنا، سه تالار ساخته شده که امتداد آنها به موازات یکدیگر از شرق به غرب ا ست و میان دو حیاط شمالی و جنوبی قرار دارد. تالارها دارای ارسیهای بسیار زیبایی بوده که در هنگام روضه خوانی با بلند کردن آنها، هر سه تالار یکی میشوند و محوطه سرپوشیده بزرگ و آیینهکاری زیبایی تشکیل میدهند. وسط تالار بزرگ چهلچراغ آویخته شده و فرشهای تالار یک تخته و عتیقه بوده است. زیر تالارها خالی است و سردابه زیرزمین، شربتخانه و انبار ساختهاند.مرحوم حاجی محمدرضا امینی برای خیرات و مبرات در سال ۱۳۰۳ ه.ق دهاتی را برای روضه خوانی در ایام محرم و اطعام مساکین در محرم و صفر وقف این حسینیه کرده است.
زیباترین قسمت این خانه که هر ساله پذیرای گردشگران زیادی است، این تالارها میان دو حیاط شمالی و جنوبی واقع شدهاند که هر یک از حیاطها از سمت شمال و شرق به بیرون راه دارند. تالار میانی بزرگتر از دو تالار دیگر بوده که طول آن ۱۸ متر و عرض آن پنج متر است و دو تالار شمالی و جنوبی نیز هر کدام به طول ۱۰ و عرض پنج متر هستند و در انتهای شرقی و غربی هر یک از این تالارها دو اتاق کوچک قرار دارد. تالار جنوبی با ۹ دهنه ارسی به غایت زیبا، با شیشههای تمام رنگی که خود از شاهکارهای هنری محسوب میشود، به چشم انداز حیاط جنوبی گشوده میشود و سقف آن چنان استادانه آیینهکاری و نقاشی شده که چشم هر بینندهای را خیره میسازد.
تالار میانی دارای طاقچهها و رفهای کاسهای مزین به آیینه کاری و گچبری است که این تالار توسط دو پنج دری به تالار شمالی و جنوبی متصل میشود و در نیم دایره بالای پنج دریها بروج دوازده گانه نقش شده است. سقف این تالار به سه بخش تقسیم شده که بخش میانی دارای تزیینات گچبری توام با آیینه کاری بوده و دو قسمت دیگر دارای نقاشی روی چوب است که به کمک آیینه گرهبندی شده است. در وسط تالار بزرگ، چلچراغی (جار) آویخته شده و در دو تالار دیگر در هر یک، دو چلچراغ و چهار سه شاخه بلور به دیوار نصب شده است. فرشهای دستبافت تالارها همگی یک دست و یک تخته و همگی با نقش و طرحهای اصیل و عتیقه هستند. در زیر تالارها سردابه، زیر زمین، شربت خانه، انبار و دستشویی قرار دارد که از سه سمت به حیاطهای شمالی و جنوبی مرتبط میشود. این بنا همچنین واجد تزیینات نقش برجسته در آزاره های سنگی در حیاط شمالی و جنوبی می باشد.برخی معتقدند حمام تاریخی صفا که در نزدیکی این بنا قرار دارد،متعلق به خاندان امینیها بوده است.
mehrnews
گفتم که خدا مرا مرادی بفرست ، طوفان زده ام راه نجاتی بفرست ، فرمود که با زمزمه ی یا مهدی ، نذر گل نرگس صلواتی بفرست