ولی موقعی که دست از تلاوت کشیدند دوست داشت که به تلاوتش گوش بده و با تلاوت خودش گریه می کرد و می گفت: نگاه کن به ادا و زیبایی و حلاوت این تلاوت و انگار بار اول بود که آن را می شنید و ما هم دلمان برایش می سوخت و تلاش می کردیم کاست را متوقف کنیم ولی او از این کار جلوگیری می کرد و گوش می داد و گریه می کرد و می گفت: دوست دارم مردم بر این قرائت و حلاوت آن و صاحب آن گریه کنند.