استاد سعيد مسلم در بدو تولد، از نظر بينايی هیچ مشکلی نداشته و چشمانش کاملا سالم بود. در يک سالگی به يک بيماری خيلی ساده و معمولی دچار شد که برای بسیاری از کودکان پيش ميايد. ولی چون خانواده استاد در روستا زندگی می کردند و طبيب در دسترس نبود، مادربزرگ ايشان از بعضی از داروهای محلی برای مداوای چشمان او استفاده کرد که باعث شد چشم های استاد آسيب ببيند و در
همان يک سالگی بينايی خود را به طور کامل از دست داد.
پدر مرحوم سعيد مسلم، ايشان را در همان سنين کودکی به مکتب خانه روستا فرستاد و در آن جا خيلی زود نبوغ استاد آشکار شد، به طوری که سرعت بالای يادگيری او استاد مکتب خانه را شگفت زده می کرد.
بعد از آن و در هفت سالگی، به مدرسه ابتدایی الازهر رفت. مدارس دینی الازهر در اکثر شهرهای مصر دائر است و دانش آموزان در این مدارس، علاوه بر دروس معمول، امور دینی و قرآنی را نیز می آموزند. و زمانی می توانند اين مرحله را پشت سر بگذارند که قرآن را به صورت کامل حفظ کنند و احکام تجويد را به صورت دقيق فرا بگيرند. در این جا نیز قدرت حافظه بی نظیر و استعداد خدادادی او همه را به حیرت وا داشت. چرا که علی رغم نابینا بودن، در حالی که فقط هشت سال داشت حافظ کل قرآن شد.
اما هوش و ذکاوت شيخ عنتر و همت بالای او حدی نداشت، و قبل از این که مرحله ابتدایی الازهر را به پایان برساند؛ علاوه بر حفظ قرآن، متن شاطبیه و
قرائت های سبعه را نیز فرا گرفت، و موفق شد مدرک سطح عالی قرائت الازهر را دریافت نماید.
