جایگاه ورزش قبل و بعد از انقلاب

ادامه:

بدمينتون در ايران

در ايران نيز با ورود كارشناسان نفتي بدمينتون رواج يافت و اولين زمين بدمينتون در شهرستان مسجد سليمان خط كشي شد . زماني كه ايران به عنوان ميزبان مسابقات اسيايي 1974 تعيين شد بدمينتون نيز با تاييد كميته برگزاري بازيها به عنوان يكي از رشته هاي ورزشي معين شد به دنبال ان نيز فدراسيون بدمينتون ايران در سال 1351 تاسيس شد .در سال 1359 پس از جدايي ورزش بانوان از مردان كميته بدمينتون بانوان تاسيس گرديد و در سال 1365 به انجمن بدمينتون تغيير نام داد .اولين تيم ملي بانوان در سال 1360 تشكيل گرديد و در اولين ديدار خارجي خود در مقابل تيم جمهوري آذربايجان به پيروزي 4 بر يك دست يافت .از سال 1368 پس از تشكيل انجمن بدمينتون مدارس دختران اين ورزش به عنوان ورزش رسمي مدارس دخترانه تعيين و باعث جذب علاقمندان زيادي در ميان جوانان و نوجوانان به اين ورزش گرديد . در حال حاضر همه ساله مسابقاتي تحت عنوان قهرماني كشور دانش اموزان دختران در سه مقطع تحصيلي برگزار مي گردد .در سال 1371 تيم ملي بدمينتون بانوان در اولين ديدار بين المللي خود در نخستين دوره بازيهاي بانوان كشورهاي اسلامي حضور يافت و از ميان 5 تيم حاضر به مقام سوم دست يافت .از سال 1376 مسابقات بين المللي بدمينتون بانوان به مناسبت گراميداشت دهه مبارك فجر در تقويم فدراسيون جهاني گنجانده شد اين مسابقات همه ساله در بهمن ماه همزمان با مسابقات مردان در ايران برگزار مي گردد.

بدمينتون بازان كه اولين بار سال 84 در مسابقات ست لايت هندوستان شركت كردند، اين شانس را داشتند كه حتي جزء شش رشته يي باشند كه ايران در بخش بانوان بازي هاي آسيايي دوحه شركت مي كرد. بهناز پيرزمانبين و نكيسا سلطاني در اين مسابقات براي ايران بازي كردند كه البته عنواني به دست نياوردند. البته در كارنامه دختران بدمينتون باز يك قهرماني هم ديده مي شود كه مربوط به مسابقاتي در بحرين است كه سال 85 در رده سني زير 16 سال برگزار شد. در رشته هاي توپي- راكتي، تنيس روي ميز و بدمينتون بانوان شانس حضور در مسابقات برون مرزي را به دست آورده اند و اسكواش و تنيس همچنان به شركت در مسابقات كشورهاي اسلامي محدود هستند.

تاريخچه دووميداني در جهان

ورزش دووميداني بعنوان قديمي ترين و بنيادي ترين رشته ها ي ورزشي شناخته مي شود و از مسابقه و قدمت ديرينه اي برخوردار است . قبل از برگزاري فعاليتهاي نظامند بمنظور رقابت و مسابقه ، انسانهاي اوليه ، در جريان تلاش براي بقاء ، شكار و دفاع ، توانائيهاي خود را براي تندتر دويدن ، بيشتر پريدن و دورتر پرتاب كردن بكار مي بردند تا بهتر بتوانند با مشكلات و خطرات محيط زندگي خود مبارزه كنند . با گذشت زمان و تغيير شرايط محيط زندگي كه خود ناشي از تاثير انسان انديشمند بر محيط خود بود ، انجام اين حركات طبيعي بخاطر مهارت يافتن براي جنگ و عمليات جنگي صورت مي گرفت . انواع پرشها براي عبور از موانع طولي و عمودي ، انواع پرتابها براي افزودن بر برد نيزه ها و سنگها و بالاخره دويدن براي تعقيب و گريز مورد استفاده واقع مي شد . در زمان صلح كه اوقات فراغت رزمندگان افزايش مي يافت سربازان و حتي بسياري از جوانان علاقمند ، به تقليد از آنها ، در زمينه اين مهارتها تمرين و به رقابت مي پرداختند . از دوران باستان ظروف و اشيائي به يادگار مانده است كه بر روي آنها تصاوير ورزشكاراني در حال دويدن ، پرتاب كردن و يا پريدن نشان داده شده است . در اين دوران اوج فعاليت در زمينه دووميداني به كشور يونان مربوط مي شود . به طوري كه آنها به آموزش جوانان خود در اين ورزش توجه داشته آنها را براي دويدن ، بيشتر پريدن و دورتر پرتاب كردن تحت تعليم مربيان كار آزموده قرار داده سير بهبود نتايج آنها را زير نظر قرار مي دادند .

افسانه ”  مر كور “ از اساطير يونان باستان كه دونده اي تيز تك و پرش كننده اي بلند پرواز بود و سفرهاي پر ماجرايي در سرزمينهاي مختلف داشت ، جلوه اي از علاقه مردمان آن دوران به سريع دويدن ، چالاكي و بلند پروازي بوده است .

بر اين اساس مشخص مي گردد كه حتي پيش از اولين دوره مسابقات المپيك كه به ثبت رسيده است ( 766 قبل از ميلاد ) دويدن و پريدن و پرتاب كردن بعنوان يك ورزش براي مردم جلوه و جاذبه داشته است . اولين مسابقات سازمان يافته اي كه در يك كشور برگزار گرديد در يونان اجرا شد . از سال 1200 قبل از ميلاد مردم يونان براي برگزاري بازيهاي المپيك اجتماع مي كردند و فاتحين مسابقات بعنوان قهرمانان بزرگ شناخته مي شدند .

دووميداني يکي از ورزشهاي بسيار زيبا و جذابي است که جوانان زيادي در سطح جهان را بخود مشغول کرده است و در مسابقات جهاني و المپيک تماشاگران بيشمار آن ، بيانگر اهميت اين رشته ورزشي است و چون ورزشي است که با رکورد سروکار دارد مبارزه کامل انسان با طبيعت از راه غلبه بر صدم هاي ثانيه و سانتيمترها است. دووميداني يکي از قديميترين ورزشهاي موجود در جهان استکه نخستين بار در يونان باستان مسابقات آن در مواد محدودي انجام شد و تا به امروزموادي به آن اضافه و يا تغييراتي در آن داده شد.مسابقات المپيك 1912 ، كه اولين كنگره فدراسيون بين المللي دووميداني در برگزار شد ، در ارتباط با نهضت المپيك ورزش دووميداني گام بزرگي بود . زيرا دوره هاي قبلي به دليل همزماني برگزاري آنها با نمايشگاههاي مختلف ، كمتر مورد استقبال واقع شدند . مسابقات المپيك استكهلم بطور كامل از تاثير نمايشگاهها و ساير برنامه ها بدور بود و براي مهارتهاي سوئديها در زمينه سازماندهي و برگزاري مسابقات اعتبار زيادي بوجود آورد .تعداد رشته هاي دووميداني در بازيهاي المپيک 24 رشته براي مردان و 22 رشته براي زنان است.البته لازم به يادآوري است که زنان ، سال 1928 شانس شرکت در بازيهاي المپيک را در رشته دووميداني نداشتند.

دو و ميداني در ايران

آنچه مسلم است همانگونه كه مورخان نوشته اند ، ايرانيان همچون مردمان ساير نقاط جهان به دويدن ، پريدن و پرتاب كردن توجه داشته اند در كتاب اوستا نيز به پرتاب نيزه اشاره شده است ورزش دووميداني بصورت فعلي آن توسط تحصيلكردگان خارج از كشور كه به وطن بازگشته بودند در كشور معرفي شد . مير مهدي ورزنده كه تحصيلات خود را در كشورهاي بلژيك و تركيه بپايان رسانده بود در سال 1295 به ايران بازگشت و دانسته هاي خود در مورد ورزش ژيمناستيك و شمشيربازي را در اختيار ارتشيان آن دوران قرار داد . او با آنكه در اين دو رشته تخصص داشت ولي هميشه شاگردان خود را  به  دويدن  و ساير فعاليتهاي دو وميداني توصيه  مي كرد .

او به عنوان باني ورزش دووميداني در ايران شناخته مي شود و براي اولين بار در ايران مسابقه صحرانوردي به مسافتي در حدود 7 كيلومتر بين تهران و مقبره حضرت عبدالعظيم برگزار نمود . او بعدها شاگرداني در رشته دووميداني خصوصا رشته پرش با نيزه كه در آن اطلاعات كافي داشت تعليم داد.در سال 1303 اولين مسابقه رسمي دووميداني در رشته هاي 100متر ، 200 متر ، 100 متر مانع ، 3000 متر ، پرش ارتفاع ، پرش طول و پرش با نيزه تحت سرپرستي رئيس ستاد ارتش وقت و با عنوان ” المپيك داخلي ايران “ برگزار شد . در اين مسابقه افرادي از سفارتخانه هاي كشورهاي ايتاليا ، فرانسه و انگلستان شركت نمودند. از اين پس برگزاري مسابقات دووميداني كم كم رونق يافت و در سطح آموزشگاهها و باشگاهها و محلات تهران اجرا گرديد .در سال 1310 ورزش دووميداني در كالج البرز ، معتبرترين آموزشگاه آن زمان توسعه يافت . و در سال 1311 آقا شعاع معتمد شيرازي اقدام به ايجاد تشكيلاتي براي ورزش دووميداني نمود .در سال 1312 آقاي احمد ايزد پناه كه بعنوان يكي از بانيان ورزش دووميداني ايران شناخته مي شوند با آنكه عضو تيم فوتبال تهران بودند به دليل برخورداري از سرعت زياد بهنگام دويدن فعاليت خود را در اين رشته آغاز و كم كم بيشتر توجه خود را به آن معطوف داشت .با ورود كارشناسان آموزش كشورهاي ديگر ، تشكيلات تربيت بدني آموزشگاههاي كشور پايه ريزي شد و مسابقاتي در چند رشته ورزشي در سطح آموزشگاهها برگزار گرديد كه در اين راه نقش گيبسون امريكائي كه در سال 1312 به ايران آمد بيش از ديگران بود . با برنامه ريزي و نظارت او مسابقات رسمي ورزشي در سطح آموزشگاهها برگزار گرديد كه مهمترين آن مسابقات ورزشي بين كالجهاي اصفهان و تهران بود .

دو و ميداني زنان ايران به حدود 68 سال پيش بر مي گردد.اما متاسفانه اطلاعات كاملي در اين باره منتشر نشده است.

حضور زنان ايراني از بازي هاي آسيايي 2002 بوسان كره جنوبي شروع شد و پريسا بهزادي با مقنعه، شلوار و كاور بلند در ماده پرتاب وزنه شركت كرد. اگرچه او مقامي به دست نياورد اما پوشش او مسوولان را راضي كرد تا با طراحي لباس اجازه شركت در مواد ديگر را هم به دختران بدهند اما بعد از ادغام انجمن هاي ورزشي بانوان در فدراسيون ها بود كه اين حركت شكل جدي تري به خود گرفت تا جايي كه در بازي هاي آسيايي 2006 دوحه سه ورزشكار دختر براي ايران دويدند. اما اوج درخشش دختران دونده ايران در مسابقات قهرماني آسيا در شهر امان رخ داد: جايي كه ليلاابراهيمي ركورددار دوهاي استقامت دختران ايران، در دوي سه هزار متر با مانع برنز گرفت تا اولين مدال دووميداني زنان ايران بعد از پيروزي انقلاب را به نامش ثبت كند. اگرچه در مورد اين عنوان گفته مي شد او بين چهار نفر سوم شده اما شرايط ويژه ابراهيمي در آن مسابقه و تلاشي كه مي كرد تا با شلوار بلندش از چاله هاي آب بگذرد، تعداد اندك شركت كنندگان را بي اهميت جلوه مي داد. به هر حال نام او به عنوان نفر سوم آسيا ثبت شد تا با گذشت بيش از 34 سال از آخرين مدال آسيايي زنان ايران كه اتفاقاً آن هم برنز بود و در ماده پرش ارتفاع به دست آمده بود، اين مدال تكرار شود.

ادامه دارد ..........