جایگاه ورزش قبل و بعد از انقلاب

جهان بالاي سر پولادمردان ايران
در نخستین دهه بعد از انقلاب، وزنه برداری ما وضع مناسبی نداشت و تا مدت‌ها چشم انداز آینده تار بود اما فدراسیون وزنه برداری با سرمایه گذاری روی جوانان و فراخواندن مربیان آگاه ، پایه های موفقیت را محکم کرد. طلای کورش باقری در مسابقات جوانان جهان ، خبر از شکوفایی دوباره وزنه برداری ایران داد در مسابقات جهانی سال ۱۹۹۹ در یونان ، شاهین نصیری نیا طلا گرفت و رضازاده جوان به برنز دست یافت بعد از آن نوبت به المپیک سیدنی رسید تا وزنه برداری ایران بزرگ‌ترین موفقیت تاریخ خود را جشن بگیرد. پس از اینکه محمد نصیری در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی روی سکوی نخست المپیک ایستاد وزنه برداری ایران تا ۳۲ سال بعد رنگ طلا به خود ندیده بود تا اینکه حسین توکلی قهرمان ۲۲ ساله محمودآبادی به این انتظار ۳۲ ساله پایان داد و اولین طلای وزنه برداری ایران پس از انقلاب را کسب کرد. يک شب بعد هم حسين رضازاده مدال طلای ۱۰۵+ کيلوگرم را به گردن آويخت. موفقیت‌های وزنه برداری ایران با ظهور پدیده ای دیگر همچون بهداد سلیمی ادامه پیدا کرد تا وزنه برداری ایران در دهه چهارم بعد از انقلاب جزو قدرت‌های برتر جهان نام بگیرد.