حکم ازدواج شیعه و سنی با هم
یک شنبه 27 دی 1394 10:51 AM
الف) مکروه است و احتیاط مستحب ترک ازدواج است.
ب) نکاح مرد شیعه با زن سنی غیر ناصبی جایز است.
(تحریرالوسیله، ج2، 1408هـ ق، ص286، م 8)
الف) جایز نیست.
ب) ازدواج مرد شیعه با زن سنی اشکال ندارد و بهتر است سعی در شیعه شدن او بینجامد.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
(احکام ازدواج، ص 61)
الف) ازدواج مزبور به جهت اینکه مورد خوف گمراهی نسبت به خود زن یا فرزندان وی می باشد جایز نیست والله العالم.
ب) ازدواج مرد شیعه با زن سنی جایز است مگر خوف گمراهی باشد.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
(منهاج الصالحین، ج2، 1426هـ ق، ص 344. م 1298)
الف) اگر خوف انحراف از مذهب نباشد مانعی ندارد.
ب) مانع ندارد.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
(استفتائات جدید 1، ص 92،س 467)
الف) اگر بیم انحراف و گمراهی باشد، جایز نیست.
ب) ازدواج مومن (شیعه) با زن سنی غیر ناصبی جایز است مگر خوف گمراهی رود که حرام است.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
(مسائل المنتخبه، 1425 هـ ق، ص 388، م 988)
الف) بنابر قول مشهور جائز نیست. واله العالم
ب) اشکالی در جواز ازدواج مرد شیعه با زن سنی غیر ناصی نیست.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
(هدایة العباد، ج 2، 1420هـ ق، ص 441، م 8)
الف) فی نفسه اشکالی ندارد ولی برای حفظ عقائد زن مناسب است حتی الامکان با مرد شیعه ازدواج کند. بهتر است با مرد سنی ازدواج نکند.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
(الاحکام الواضحه، 1422هـ ق، ص 385، م 1705)
الف) ازدواج زن شیعه با مرد سنی غیر ناصی مکروه است پس احتیاط مستحب ترک ازدواج است.
ب) اشکالی در جواز ازدواج مرد شیعه با زن سنی غیر ناصبی نیست.
(هدایة العباد، ج2، 1417هـ ق، ص 349، م 1212)
الف) اشکال دارد
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
الف) پس از سلام. اگر مطمئن است که هویّت مذهبی خود را حفظ می کند، اشکال ندارد.
ب) اگر مطمئن است هویت مذهبی خود را حفظ می کند جایز است.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
(هزار و یک مساله فقهی، ج 1، 1383، ص 194، م 668)
الف) برای زن شیعه جایز است که با مرد سنی ازدواج کند، البته کراهت دارد بلکه بنابر احتیاط مستحب ترک کند مگر زمانی که بترسد از گمراهی پس در این صورت حرام است.
ب) برای مرد شعیه جایز است ازدواج با زن سنی، مگر از گمراهی بترسد.
(منهاج الصالحین، ج3، ص 308، م 1298)