پاسخ به:مبحث 115 طرح صالحین: «دوستی؛ مهارتها و ظرایف»
جمعه 2 بهمن 1394 6:26 PM
ارتباط قلبى و درونى ميان انسانها، به پيوندهاى اجتماعى و بيرونى مىانجامد. روابط اجتماعى هم، در روحيات و اخلاق افراد، اثر مىگذارد. بنابراين، آنان كه به تعالى فكر و سلامت اخلاق و تهذيب نفس و تكامل شخصيت خويش علاقهمندند، ناگزير بايد در انتخاب دوست، «معيارهاى مكتبى» را لحاظ كنند و به آنچه از دوست «مىگيرند»، اهتمام ورزند. اينكه گفتهاند:
تو اول بگو با كيان زيستى
پس آنگه بگويم كه تو كيستى
نشان دهندهى معيار «دوستان» در ارزيابى شخصيت يك فرد است كه مردم نيز آن را در داوريها و ارزيابيهاى خويش به كار مىگيرند.
اين سخن زيباى حضرت رسول صلى الله عليه و آله، خواندنى و شنيدنى است:
«مثل الجليس الصالح مثل العطار، ان لم يعطك من عطره اصابك من ريحه و مثل الجليس السوء مثل القين ان لم يحرق ثوبك اصابك من ريحه»؛ .
مثل همنشين شايسته و خوب، مثل عطار است، كه اگر از عطر خودش هم به تو ندهد، ولى از بوى خوش او به تو مىرسد، و مثل همنشين بد، همچون كورهپز آهنگرى است كه اگر لباس تو را هم(جرقههاى آتش كوره) نسوزاند، ولى بوى كوره به تو مىرسد!
دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب است:
السلام علیک یا بقیة الله فی ارضه