واختیندا اوزالدیب کمک الینی
وئرمه دین منیم له ال اله دونیا
نه ییمه لازیم دی واختی کئچنده
گؤیدن قیزیل یاغدیر لعل اله دونیا
یولسوز یوخوشلاردا یوردون بیزلری
آهین لا قوروتدون گؤی دنیزلری
قوی کسسین چیگنیمی کندیر ایزلری
دردی درد اوستوندن شله له دونیا
آجی یئل اوستومدن اسدیکجه اسدی
قار یاغدی یولومو باغلادی کسدی
گل منی یاندیرما بو قدر بسدی
من کی نه کرمم نه له له دونیا
آشیلماز داغلاری من نئجه آشیم
زلیم خان ، غصه دن چاتیلیب قاشیم
او سنین داشین دی بو منیم باشیم
نه قدر ایسته سن گل اله دونیا
دنیا
به موقعش دست درازکرده
دستم را نگرفتی دنیا
می خواهم چه کار بعد از گذشتن وقت
آز آسمان بر سرم لعل و جواهر بباری دنیا
در سربالائی ( های همچون سراب) خسته کردی ما را
با آهت خشکاندی دریاهای پرآب را
بگذار ببرد طنابت کتفم را
الهی که درد بر روی دردت بیفزاید دنیا
باد سرد تا می توانست وزید
برف بارید و راه را بر من بست
این قدر مرا نسوزان بس است بس
من نه کرمم و نه له له ای دنیا
از کوههای ناهموار چگونه بالا روم
زلیم خان ، از غصه گره خورده ابروهایم
آن سنگ تو و این سرم
هر قدر دلت می خواهد برسرم ببار دنیا
