وحدت ملى بسترى براى ريزش فيض الهى
از ديدگاه حضرت على عليه السلام خداوند در طول تاريخ بشرى هيچ نعمتى را با وجود اختلاف، به قوم و امتى عنايت ننموده است: «و ان الله سبحانه لم يعط احدا بفرقة خيرا ممن مضىو لاممن بقى؛ خداي سبحان به هيچ كس از كساني كه در گذشته اند، و كساني كه باقي مانده اند از راه تفرقه خيري نرسانده است» (خطبه 176 نهج البلاغه). نه تنها اختلاف مانع نزول فيضهاى الهى مىشود حتى باعث سلب نعمتهاى موجود نيز مىگردد. چنان كه امام على عليه السلام با اشاره به سرانجام قوم بنى اسرائيل، چنين بيان مىكنند كه چگونه با رسوخ تفرقه بين آنها دوستىها و مهربانىها رخت بربست و پراكندگى و اختلاف سبب جنگ آنها عليه يكديگر گرديد و اين اختلافات سبب شد كه خداوند، لباس عزت و فراوانى نعمتش را از آنان برگيرد. از نگاه امام علىعليه السلام وحدت و با هم بودن است كه سبب يارى خداوند مىشود چرا كه «يدالله مع الجماعة؛ دستخدا با جماعت است».
11111111111111111111111.jpg "ارسال پیام به ehsan007060")
