طرح وقف، جوشش پایدار احسان

فردا که دستت از همه کوتاه می‌شود

در انتهای سرد نفس‌های بی‌شمار
فرمان ایست می‌رسد از نبض بی‌قرار
وقتی تمام روزنه‌ها بسته می‌شود
سهم تو نیست آن چه بدان کردی افتخار
حسرت، تمام آن چه تو داری و آرزو
تاریک خانه‌ای و تو در آن به انتظار
اندیشه کن کجایی و کی بسته می‌شود
پرونده‌ی سکونت جسمت در این مدار
فکری به حال بی‌کسی‌ات کن که عاقبت
از رفتگان قافله‌ای، بی‌انیس و یار
در کشتزار مهر و محبّت تلاش کن
در بوستان عاطفه‌ها رو گلی بکار
جاری شود روان تو در خاطر زمان
جاری‌تر از ترنّم سرشار جویبار
وقف تمایلات تو در مکنت و منال
جولان دهد وقوف تو را سبز و ماندگار
فردا که دستت از همه کوتاه می‌شود
موقوفه دستگیر تو گردد فرشته‌وار

علي اسدالهي