صنایع دستی ایران

همانگونه كه از نامش پيداست هنری مرتبط با زرتشتيان ايران می باشد و توسط زرتشتيان نيز ابداع گرديده است.

از آثار باستانشناسی و نقوش طاق بستان در می يابيم كه در زمان ساسانيان، زرتشتيان به بافتهای ظريف علاقه فراوان داشته و بر فن بافند گی اقوام ديگر، از اروپا تا چين و ژاپن اثر نهاده و مردم عادی نيز اين علاقه به پارچه های ريزباف را پايدار نگهداشته و مهارت در سوزن دوزی را ارج می نهادند، بطوريكه مهارت دختران در سوزن دوزی بخشی از جهيزيه ايشان بشمار می رفت.

در گذشته اندكی پس از زاده شدن فرزند دختر، كار دوختن جامه عروسی او آغاز می شد. سالها وقت لازم بود تا گلدوزی لباس عروس به پايان رسد و آنرا به يك اثر هنری مبدل كند.

زرتشتی دوزی معمولأ با نخ ابريشمی الوان روی پارچه های ريز بافت انجام می شود و نگاره های رايج بيشتر تصاوير درخت، طاووس، گل و نقوش هندسی تشكيل مي دهد. نقوشی كه با ابريشم الوان دوخته می شود بقدری ظريف است كه بخيه های آن را فقط با ذره بين می توان ديد و يكی از ويژگيهای اين نوع دوخت تركيب و هماهنمگی كامل رنگها است.