صنایع دستی ایران

مسگری یکی از صنایع دستی کهن ایران است. اشیا و ظروف مسی دست ساز از زمانهای دور در موزه‌ها قابل مشاهده هستند. پیشینه مسگری در ایران حداقل به پنج هزار سال پیش می‌رسد و به ظن غالب اولین فلز مکشوفه بدست انسان همین فلز مس بوده و اولین فلزکاران نیز ایرانیان بوده‌اند.از جمله مراکز عمده این هنر شهرهای کاشان، اصفهان، کرمان، زنجان و شیراز می‌باشد.

صنعت مسگری در کرمان، اصفهان و کاشان و شاید شهرهای دیگر ایران در دوران اسلامی و تا به امروز از رونق و شکوفایی برخوردار بوده به گونه‌ای که در اغلب این شهرها یکی از بازارها با عنوان بازار مسگرها به صاحبان این هنر – صنعت اختصاص داشت. در بازار مسگرهای این شهرها ده‌ها مسگر به قوت بازو و ضرب چکش خود، انواع ظروف، وسایل و اشیا» مسین را می‌ساختند. امروزه در این بازارها هنوز اثاری از این هنر یافت می‌شود. کشف دو کوره ذوب فلز در محوطه سه هزار ساله «اسپیدژ» در سیستان و بلوچستان نشان داد که مردم اسپیدژ، پیش از تاریخ به هنر مسگری و فلزکاری مسلط بوده‌اند.

به ظن غالب اولين فلز مكشوفه بدست انسان همين فلز مس بوده و اولين فلزكاران، ايرانيان، پس از اندك مدتي كه آدمي نسبت به اين فلز معرفت پيدا مي‌كند عيوبي را در آن مي‌شناسد و در پي برطرف كردن آن بر مي‌آيد، و در راستا آنرا با قلع در مي‌آميزد و تا مدتها اين آلايه دستمايه فلزكاري مصنوعات مسي ايران بوده است ، پس از آن آلايه ديگري بنام برنج در تاريخ فلزكاري مصنوعات مسي رخ مي‌نمايد كه ايندو ماده با يكديگر بسياري از آثار فلزكاري ارزشمند ايراني را رقم مي‌زنند و بعضي از آنها چنان ارزشمند است كه گوئي همسنگ با آثار زرين و جواهر گونه است و همپايه آنها در فلزكاري ايراني جلوه‌گري مي‌كند، اين هنر به فراخور زمان فراز و نشيبهائي را به خود پذيرفته است كه به تفضيل در مقاطع مختلف در اين تحقيق سخنان مبسوطي درباره آنها آورده شده است و شايد از مهمترين آنها ظهور اسلام باشد كه در پي آن پس از يك دوره ركود نسبي تحولات مهمي در اين هنر رقم مي‌خورد.