ورود به سامرا
هنگام ورود امام(عليه السلام) به سامرا، متوکّل خود را ننماياند و دستور داد که امام را در
کاروانسراي ويژه مستمندان، که به «خان الصَّعالِيک» معروف بود، فرود آورند.
محل فرود امام به قدري تحقيرآميز بود که صالح بن سعيد مي گويد:
«روز ورود امام به سامرا، نزد آن حضرت رفتم. وقتي آن وضع را ديدم، عرض کردم: فدايت شوم! از
هر امر و فرصتي براي خاموش کردن نور الهيِ شما و کوتاهي کردن در حقّتان استفاده مي کنند؛
چندان که شما را در اين کاروانسراي نامناسب که اختصاص به مستمندان دارد، فرود آورده اند.
امام (رو به من کرده و) فرمود: اي پسر سعيد، تو اينجايي! (معرفت تو نسبت به ما در همين حد
است؟) سپس با دست به سمتي اشاره کرد و فرمود: نگاه
کن! صالح مي گويد: وقتي نگريستم، باغ هاي زيبا و آراسته با نهرهاي جاري، درختهاي سرسبز
ديدم که بهترين عطرها از آنها استشمام مي شد و پسراني که همچون مرواريدهاي نهفته و
دست نخورده ديدم. با ديدن اين منظره ها، چشمانم خيره و شگفتي ام افزون شد. امام رو به من
کرد و فرمود: اي پسر سعيد! ما هرجا که باشيم اينها از آنِ ماست، ما در خان الصعاليک نيستيم.»
يک روز پس از توقف در آن کاروانسرا، امام را به منزلي در محل مخصوص لشکريان عباسي بردند،
که حکم يک زندان را داشت و از رفت و آمد شيعيان به آن منزل جلوگيري به عمل مي آمد.
