احضار امام
متوکّل عباسي همان روش پدران خود را در کنترل اهل بيت به اجرا گذاشت و طي نامه اي امام را
به بغداد احضار کرد تا بتواند آن حضرت را دقيق تر تحت کنترل بگيرد. اگر چه اين احضار، در ظاهر
رنگ دعوت احترام آميز داشت.
متوکّل در اين نامه احضاريّه هشت بار خود را اميرالمؤمنين خطاب کرد تا برتري خود را نشان دهد و
در ضمن براي امام عبارات احترام آميز به کار برد، تا مورد سؤال قرار نگيرد و در حالي که به ظاهر
اختيار را به امام واگذارد، سردار خود را با نيروهاي زيادي براي آوردن امام اعزام کرد.
متوکّل از حضور امام در مدينه وحشت داشت. يزداد، پزشک نصراني دربار، در گفتگويي که با
اسماعيل بن احمد کاتب در سامرا داشته، مي گويد: «بر اساس آنچه شنيده ام انگيزه خليفه از
احضار علي بن محمد به سامرا اين بوده است که مبادا مردم، به ويژه چهره هاي سرشناس، به
وي گرايش پيدا کنند و در نتيجه حکومت از دست بني عباس خارج شود.»
