امام در مدينه
امامت امام هادي(عليه السلام) را 33 سال و اندي مي دانند که حدود سيزده سال آن در مدينه
سپري شد و بقيه در سامرا.
در روزگاري که امام در مدينه بود، به خاطر ضعف و آشفتگي دستگاه خلافت، به تبيين و گسترش
مباني اعتقادي و فرهنگي اسلام روي آورد. شيعيان و دوستان اهل بيت(عليهم السلام) که
تعدادشان بسيار بود. از نقاط مختلف بهويژه از ايران، عراق، مصر به طور حضوري يا از طريق مکاتبه
با امام در تماس بودند. وکلا و نمايندگان امام نيز در نقاط مختلف کشور اسلامي با مردم ارتباط
داشتند.
امام هادي از چنان موقعيت و محبوبيتي در مدينه برخوردار بود که فرماندار آن شهر، قدرت
موضعگيري عليه آن حضرت را نداشت و در حقيقت تشکيلات آن حضرت، دولتي در درون حکومت
عباسي بود و تحت رهبري او اداره مي شد.
بُريحَه عباسي، که متصدّي نماز در مکه و مدينه بود، طي نامه اي به متوکّل نوشت:
«اگر تو را به حرمين(مکه و مدينه) نيازي هست، علي بن محمد را از اين دو شهر بيرون کن؛ زيرا او
مردم را به سوي خود فراخوانده و گروه زيادي دعوتش را پذيرفته اند.»
