تربيت امام
امام هادي(عليه السلام) در دامان پدرش بزرگ شد و از خصلتهاي او اثر پذيرفت.
امام جواد(عليه السلام) هميشه با دعايي که به «حرز امام هادي» مشهور است، به فرزند خود
غذا مي داد. بدين ترتيب نهال ايمان مطلق به مقدّرات الهي را در دل فرزندش غرس کرد.
هنگامي که امام جواد(عليه السلام) آماده حرکت به عراق شد، امام هادي(عليه السلام) شش
ساله بود. او را در دامانش نشاند و فرمود: از اشياي زيباي عراق سوغات چه دوست داري؟ امام
هادي با لبخندي پاسخ داد: شمشيري که چون شعله آتش باشد... امام جواد رو به فرزند ديگرش
موسي نگريست و از او نيز همان سؤال را پرسيد. موسي گفت: فرش خانه... امام جواد رو به
فرزندش امام هادي(عليه السلام) کرده، فرمود: ابوالحسن نظير من است...
امام از اين خواسته فرزندش که نشانگر شجاعت و دلاوري وي بود خوشحال شد.
