آکایران :خاطرات محرم از دوران کودکی و نوجوانی آنقدر ماندگار است که شما وقتی بوی اسپند می آید، یاد دسته های عزاداری می افتید. خوب است که بتوانید عشق به اباعبد الله را از سنین نوجوانی در فرزندان خود ایجاد کنید.

نوجوان در مراسم عزاداری,تقویت ارزشهای نوجوان با شرکت در مراسم عزاداری,خودباوری و عزت مند شدن در م

آکاایران: همراهی با نوجوانان در روزهای محرم

یک هیئت جمع و جور

برپایی هیئت برای بچه ها و به دست بچه ها امکانات زیادی نمی خواهد. چادر مشکی های مادرها، چند قالیچه کوچک، یک پذیرایی مختصر و کمی عزاداری چیزهایی است که این هیئت های کوچک را تشکیل می دهد. بسیاری از نوجوانان حتی با کمترین امکانات هم دوست دارند هیئتی برای خود داشته باشند. بچه های همان تیم فوتبالی که هر روز عصر با هم بازی می کنند، دلشان می خواهد که محفل عزاداری برای خود برپا کنند. به آنها نگویید که این همه هیئت بزرگ وجود دارد به آنجا بروید و یا اینکه مساجد محل هم عزاداری دارند. اینکه دلشان می خواهد بانی مجلسی شوند اتفاق خوبی است که می تواند برای شما فرصت خوبی فراهم کند. پس به آنها کمک کنید.

همه برای یکی

ممکن است امکان برپا کردن یک هیئت کوچک و جمع و جور برای نوجوان شما وجود نداشته باشد. در این صورت بهتر است او را با خود همراه کنید و به هیئت بروید. مثل تمام نسخه هایی که برای سن نوجوانی بیان می شود این کار باید فارغ از هرگونه اجبار باشد و اگر از کودکی این همراهی را شروع کنید، در دوران نوجوانی شرکت در چنین مراسمی جزئی از زندگی او می شود. اما کار کردن در دستگاه اباعبد الله لذت خاص خود را دارد. حالا که برای فرزند شما امکان برگزاری هیئت وجود ندارد، باهم برای کمک کردن به هیئت های آشنا و مسجد محل بروید.

احترام گذاشتن به سلیقه ها

به سلیقه نوجوان خود احترام بگذارید. او را مجبور نکنید تا حتما در همان جایی که شما انتخاب کرده اید، عزاداری کند. نوجوانان در انتخاب اینگونه اماکن سلیقه های خاص و دلایل خودشان را دارند. آنها اغلب جاهای شلوغ تر و پرشور تر را دوست دارند. اگر نوجوانی شرکت در یک مسجد کوچک را ترجیح می دهد احتمالا به خاطر علاقه به واعظ مسجد یا جذابیت سخنان او و یا چیزی از این قبیل است. هیچ اشکالی ندارد که شما در یک مکان و نوجوانتان در هیئت دیگری عزاداری کند. اما بعد از عزاداری از او درباره سخنرانی و مداحی و جزئیات مراسم سؤال کنید تا نکته جذاب ماجرا را پیدا کنید.

افسردگی یا ضد افسردگی؟

برخی این روزها با گفتن این جمله که شرکت در مراسم عزاداری باعث می شود نوجوان افسرده شود، سعی بر این دارند که شرکت این گروه سنی در مراسم عزاداری را کاری اشتباه جلوه دهند. درحالی که چنین نیست، زیرا تأثیر روضه اباعبدالله اگر گشایش روحی نداشته باشد به هیچ وجه باعث افسردگی و غم ماندگار نمی شود. حتی شرکت در این عزاداری ها بستری برای رفع افسردگی ها و غم های خفته قلبی را فراهم می آورد. علاوه بر این، شم اجتماعی و دینی و سیاسی نوجوان را بیدار می کند و هوش و ذکاوت اجتماعی او را افزایش می دهد.

حسین علیه السلام برای تمام روزها

یادتان باشد که بچه ها خیلی باهوش و تیزبین هستند، هر چند شور و هیجان آنها را جذب می کند اما خیلی زود متوجه می شوند که آیا شما از اباعبدالله تنها یک مراسم و چند هیئت و اینجور چیزها را می شناسید یا پشت این شرکت کردن ها و عزاداری ها یک فلسفه و ایدئولوژی وجود دارد که نه تنها در دهه اول محرم که در تمام سال، زندگی تان را سمت و سو می دهد. مادری که دهه اول محرم را مشکی می پوشد اما غیبت می کند و یا با آرایش در مراسم شرکت می کند، فرزندش دچار دوگانگی می شود. 

اما چطور با نوجوان رفتار کنیم تا از مکتب حسینی درس بگیرد و عزت نفس داشته باشد:

اینکه به بچه ها یاد بدهید در برابر فشار اجتماع و جامعه بتوانند با چشمانی باز راه درست را در پیش بگیرند و مغلوب جو موجود نشوند، درس تربیتی عاشورا ست. امام حسین(علیه السلام) به یاران آزاده شان یاد دادند که برای ایستادگی در برابر جریان اشتباه جامعه، استغنا و عزت نفس لازم است.

آدم ها همانقدر که باید علاوه بر توانایی زندگی در اجتماع ، به همان اندازه باید شخصیت مستقلی داشته باشند که در تشخیص ملاک های حق از باطل دچار سردرگمی نشوند. درغیر این صورت نتیجه شخصیتی این آدم ها اینگونه می شود که مثل آدم آهنی هرچه م د باشد مورد پسند آنهاست.

آدم آهنی نباشند

نوجوان ها به دنبال هویت هستند اما اگر در این جست و جو به جای پیداکردن درون و رسیدگی به هویت واقعی و درونی خود، ارزش را در جامعه و عوامل بیرونی پیدا کنند کم کم ارزش های درونی خود را فراموش می کنند و محتاج تأیید محیط بیرون می شوند و دائم خود را نیازمند می دانند. نتیجه تربیتی که در آن خداشناسی، خودشناسی و تقویت نیروی درونی خود ضعیف باشد این است که اینگونه نوجوان ها به خاطر پیدا کردن اعتماد به نفس ، به هر جلب توجهی بله می گویند، زود مضطرب می شوند و احساس تنهایی می کنند، دائم در حال مقایسه ظاهر خود با بقیه هستند و بی دلیل در پی عمل های جراحی زیبایی یا لوازم تغییر ظاهر هستند و در سبک زندگی این نوجوان ها معیار درست و نادرست بودن کارها می شود نظر جمعی که اطراف او هستند و قدرت تفکر و قضاوت را از دست می دهند.

قویدل شدن از نوجوانی

یک روی سکه نوجوانی تقویت روابط اجتماعی و فهم نیاز انسان به خدا و بقیه مردم است. اما روی دیگر سکه فهمیدن این نکته است که نوجوان دریابد که دنیایی به این بزرگی به پای اراده او کوچک است و او می تواند با اخلاق و مهارت ها و استعدادهایش هرکاری بکند. داشتن روحیه استغنا و محتاج تأیید همه افراد نبودن به نوجوان کمک می کند که بتواند در برابر جریان اشتباه جامعه قدعلم کند و با آنها همراه نشود. در این صورت نوجوان فرصت شکوفا شدن استعداد های درونی را از دست نمی دهد چون به روش های رایج زندگی مردم که گاهی اشتباه و در تناقض با ارزش های دینی و شرعی است، وابسته نیست. بنابراین نخستین قدم هایی که شما باید برای قویدل ساختن فرزندان خود بردارید، ارزشگذاری صحیح برخلاف جوگیری های رایج در جامعه است.

تمرین های تربیتی

هرچه با نوجوانتان یا حتی کودک خود تمرین کنید تا دلیل بیاورند، نظرات همه را بررسی کنند، ارتباط مسائل را پیدا کنند و... قدرت تفکر بچه ها را رشد داده اید. بعد از هر تلاشی، بگویید توکل برخدا. به یاد خدا بودن به بچه ها پشت و پناه محکمی می دهد که جرأت انجام رفتار درست و مورد رضای خدا را حتی اگر همه با آن مخالف باشند به او می دهد. همچنین می توان با یاد دادن قناعت به نوجوان ها با تمرین های خلاقانه، به او بفهمانید که آنچه خود دارد را بهتر و دقیق تر ببیند و مدام در پی به دست آوردن ارزش های بیرونی برای تأیید گرفتن اطرافیان خود نباشد. فردی که قانع نیست دائم برای ابراز خود به جامعه، مجبور می شود به ارزش های بیرونی چنگ بزند. منابع: 
همشهری دو - ندا داوودی/فاطمه محمد صالحی