پاسخ به:۩۩۩ قرآن شناسی ۩۩۩
یک شنبه 8 آذر 1394 5:44 PM
"سوختن سوختها با انواع مختلف خود نيروي حرارتي زيادي به طور نسبي توليد مي كند كه بين يك نوع نيرو و نوع ديگر متفاوت است . اين نيرو در ياري رساندن به ما در نيروهاي محرك با صورتهاي متنوع خود ، بكار گرفته مي شود .
محرك ها و توربين هاي بخار و بنزيني با سوزاندن سوخت هاي مخصوصي به حركت در مي آيند و حرارت زيادي نيز توليد مي كنند . اما آيا اين نيروهاي حرارتي ، محركي بي واسطه هستند !!؟ نه (همانگونه كه معروف است ) بلكه از طريق پخش شديد گازها ، حركت به واسطه كاركرد بخش متحركِ يك محرك انجام مي پذيرد .
گازها عبارتند از : بخار آب گرم ، نتيجه سوختن بنزين ، نتيجه سوختن سلار ، نتيجه سوختن هيدروژن مايع .
با قدري توجه معلوم مي شود كه تمام گازها اجزاء سخت ندارند . آنها بادهايي هستند كه اجزاء سخت را به حركت در مي آورند و در نيجه با سرعت زيادي به حركت واداشته مي شوند ؛ اين در حالي است كه مي بايست صدها تن سختي را در اين بين متحمل شوند .
درست همانگونه كه بادها كشتي هاي بادباني سخت را در آبهاي روان به حركت وامي دارند . و همانطو ركه موج هاي سهمگين توانايي نابودي سدها و موانع سر راه خود را دارند . همچنين بايد در نظر داشته باشيم كه سوختها غالبا از درون پوسته زمين استخراج مي شوند .
اين هستي كه ما در آن زندگي مي كنيم مملو از خلقت هاي شيريني است كه به هر آنكس كه دلي دارد ، نداي تفكر و ايمان سر ميدهد .
"
"آيات كريمه مذكور به معاني زير اشاره مي كنند :
1. خداوند متعال درختان سبز را منبعي برا ي افروختن آتش قرار داد .
2. او پديد آورنده درخت آتش است .
3. هر چه در آسمانها و زمين و در بين آنها و در زير زمين هست از آن اوست .
توجيه اعجازي راهنمايي هاي قرآن د راين موضوع است كه خدا درختان سبز را منبع آتش (يعني سوخت ) قرار داده است . آنچه كه در مورد اين گياهان ديده ميشود عمليات جذب نور خورشيد است تا بدين وسيله ماده كلروفيل را توليد كنند . اين ماده غذائي اصلي يك گياه را تشكيل ميدهد و از طريق آن هم ساير حيوانات زند ه سود مي جويند . با مرگ گياهان و موجودات زنده و مدفون شدن آنان در طبقات پوسته زمين و با در معرض تحليل قرا رگرفتن اجزاء آنها ، انواع گوناگوني ازسوختها بدست مي آيد كه عصب حيات بر اين كره خاكي را تشكيل مي دهند .
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیلهسین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.