پاسخ به:سپاهيان امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف)
دوشنبه 2 آذر 1394 9:54 AM
درباره ي تعداد لشکريان و ياران امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) روايات گوناگوني در دسترس است. برخي روايات، تعداد آن را سي صد و سيزده نفر يادآور شده اند و برخي روايات، از ده هزار نفر و بيش تر سخن مي گويند. در اين جا يادآوري دو نکته ضروري است:
الف ) سي صد و سيزده نفر- که در روايات آمده است- نيروهاي ويژه اي هستند که در آغاز قيام همراه آن حضرت خواهند بود. آنان در حکومت جهاني امان زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) از کارگزاران مي شوند؛ چنان چه مرحوم اربلي در کشف النعمه فرموده است:
از اين روايت ( روايت ده هزار نفر ) استفاده مي شود که تعداد ياران حضرت در عدد سي صد و سيزده محدود نمي شود؛ بلکه اين تعداد، نفراتي هستند که در آغاز قيام، همراه حضرت هستند.
ب ) تعداد چهار هزار، ده هزار و ...- که در برخي روايات گفته شده است- آمار کل نيروهاي ارتش مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) نيست؛ بلکه- هم چنان که از روايات نيز استفاده مي شود- هر يک از اين ارقام، نماينگر تعداد نيروهايي هستند که در برهه اي از زمان ظهور حضرت (عليه السلام) و يا در پيکار خاصي در گوشه اي از جهان شرکت دارند. شايد هم مطلب ديگري باشد که ما آن را نمي دانيم که با ظهور حضرت، روشن خواهد شد.
يونس پسر طبيان مي گويد: خدمت امام صادق (عليه السلام) بودم که ايشان نامي از ياران حضرت قائم به ميان آورد و فرمود: آنان سي صد و سيزده تن هستند و هر يک خود را در ميان سي صد نفر مي بيند . (1)
از اين که حضرت مي فرمايد: هر يک خود را درميان سي صد نفر مي بيند ، دو احتمال تصور مي شود: 1.اينکه توان جسمي هر يک از آنان برابر سي صد نفر باشد؛ چنان که توان هر يک از مؤمنان در آن روزگار برابر نيروي چهل مرد است. 2. هر کدام از آنان، سي صد نفر نيرو دارند و خود را در ميان سي صد نيرو تحت فرمان ميبينند. بنابراين احتمال، آنان حدود سي صد گردان نيروي نظامي را فرماندهي مي کنند و محتمل است که همان ظاهر لفظ مراد باشد؛ يعني هريک خود را جزء آن عده مي داند؛ چنان که بعضي گفته اند.
امام زين العابدين (عليه السلام) ميفرمايد: آنان که از بستر خود براي ياري امام قائم (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ناپديد مي شوند، سي صد و سيزده نفر به تعداد اهل بدر هستند که صبح آن شب ( صبح روز بعد ) در مکه گرد مي آيند. (2)
امام جواد (عليه السلام) مي فرمايد: پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) از سرزمين تهامه ( مکه ) ظهور مي کند. او گنج هايي دارد که از جنس طلا و نقره نيست؛ بلکه آنها اسب هايي نيرومند و مرداني نامور به تعداد اصحاب بدر هستند.
آنان سي صد و سيزده نفرند که از سراسر جهان به دور او گرد مي آيند. کتاب مُهر کرده اي با حضرت است که تعداد يارانش با نام، شهر، نوع نژاد، مشخصات و کنيه ي آنان در آن نوشته شده است. آنان همه در فرمانبرداري از مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) مي کوشند . (3)
رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايد: مردم مانند پرندگان در اطرافش گرد مي آيند تا اين که سي صد و چهارده مرد- که در بين آنان زناني نيز هستند- گرد مي آيند و آن حضرت بر هر ستمگر و فرزند ستمگري پيروز مي گردد و عدالت چنان مي شود که مردم آرزو مي کنند: اي کاش مردگانشان در بين زندگان بودند و از عدالت بهره مند مي شدند . (4)
امام باقر (عليه السلام) مي فرمايد: حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) با سي صد و سيزده نفر به تعداد اصحاب بدر، بدون آگاهي و وعده ي قبلي ظهور مي کند؛ در حالي که آنان چون ابري پاييزي پراکنده اند؛ آنان شيران روز و نيايشگران شب هستند . (5)
ابان بن تغلب مي گويد: امام صادق (عليه السلام) فرمود: به زودي سي صد و سيزده نفر به مسجد شما ( مکه ) مي آيند. مردم مکه مي دانند که اين افراد نسبتي با پدران و اجدادشان ندارند ( و جزو مردم مکه نيستند ). هر کدام از آنان شمشيري دارد که بر روي آن کلمه اي ثبت است که از آن کلمه هزار کلمه ( مشکل ) گشوده و حل مي شود . (6)
در برخي از روايات، نام برخي از آنان گفته شده است که به ذکر دو روايت بسنده مي کنيم:
امام صادق (عليه السلام) به مفضل بن عمر- يکي از اصحاب آن حضرت- فرمود: تو و چهل و چهار مرد ديگر، جزو ياران و همراهان حضرت قائم هستيد . ( 7)
شايد مراد از چهل و چهار نفر، کساني باشد که از اصحاب امام صادق (عليه السلام) هستند.
نيز آن حضرت مي فرمايد: هنگامي که قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ظهور کند، بيست و هفت تن از پشت کعبه بيرون مي آيند و بيست و پنج نفر از قوم موسي- که همگي قاضيان به حق و عادل هستند- زنده مي شوند و نيز هفت تن از اصحاب کهف، يوشع وصي موسي، مؤمن آل فرعون، سلمان فارسي، ابادجانه انصاري و مالک اشتر به دنيا باز مي گردند . (8) در بعضي از روايات، مقداد بن اسود نيز ذکر شده است.
طبق روايات فرشتگان جا به جا کننده، مردگان نيک را به اماکن مقدسي مانند خانه خدا منتقل مي کنند. (9) بنابراين، اين مردگان از آن دسته اي باشند که اجسادشان به کنار کعبه انتقال داده شده است و رجعت و دوبار زنده شدن آنان نيز از همان جا خواهد بود. طبق نقل ديگري، اين مکان پشت شهر کوفه، يعني شهر نجف است که باز معناي روايت صحيح مي شود؛ زيرا اجسادشان به آن جا، يعني نجف اشرف انتقال داده شده است.
شايسته ي ذکر است که اين افراد، سابقه ي مبارزه در ابعاد سياسي و نظامي را با طاغوت هاي روزگار خويش داشته اند؛ به خصوص سلمان فارسي، ابودجانه، مالک اشتر و مقداد که در جنگ هاي صدر اسلام شرکت کرده، رشادت هاي بسياري از خود نشان داده اند و گروهي از آنان سابقه ي فرماندهي نيز داشته اند.
نويسنده: نجم الدين طبسي
منبع مقاله :
طبسي، نجم الدين؛ (1385)، دولت موعود، قم: مؤسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم )، چاپ ششم
گرد آوری: گروه دین و اندیشه سایت تبیان زنجان
http://www.tebyan-zn.ir/Religion_Thoughts.html
پي نوشت ها:
1- دلائل الامامة، ص 320؛ المحجة، ص 46.
2- عن يونس بن ظبيان، قال: کنت عبدأبي عبدالله (عليه السلام): فذکر أصحاب القائم: قال: ثلاثمائة و ثلاثة عشر، و کل واحد يري نفسه في ثلاثمائة . دلائل الامامه، ص 320 عن علي بن الحسين (عليه السلام) قال: المفقودون عن فرشهم ثلاثمائه و ثلاثه عشر رجلاً، عده أهل بدر، فيصحبون بمکه . کمال الدين، ج2، ص 654؛ عياشي، تفسير، ج2، ص 56؛ نورالثقلين، ج1، ص 139 و ج4، ص 94؛ بحار الانوار، ج52، ص 323.
3- عن أبي جعفر الثاني (عليه السلام): قال النبي (صلي الله عليه و آله و سلم) لأبي بن کعب في وصف القائم... يخرج من تهامه... و له کنوز لا ذهب و لافضه إلا خيول مطهمة، و رجال مسموه، يجمع الله له من أقاصي البلاد علي عده أهل بدر- ثلاثمائه و ثلاثه عشر رجلاً- معه صحيفة مختومة فيها عدد أصحابه بأسمائهم، و بلدانهم و طبائعهم ، حلاهم و کناهم، کدادون مجدون في طاعته . عيون اخبار الرضا، ج1، ص 59؛ بحار الانوار، ج52، ص 310.
4- عن النبي (صلي الله عليه و آله و سلم) فيجتمع إليه کالطير الواردة حتي يجتمع إليه ثلثمائة و أربعة عشر رجلاً فيهم نسوة. فيظهر علي کلجبار و ابن جبار، و يظهر من العدل ما يتمني له الأحياء أمواتهم . مجمع الزوائد، ج7، ص 315.
5- من أبي جعفر (عليه السلام) : فيظهر في ثلثمائة و ثلاثة عشر رجلآً عده أهل بدر علي غير ميعاد قرعاً کفرع الخريف، رهبان بالليل، و أسد بالنهار . ابن طاووس، ملاحم، ص 64؛ التفاوي الحديثيه، ج31.
6- عن أبان بن تغلب، قال أبو عبدالله (عليه السلام) سيأتي في مسجد کم، ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلاً- يعني مسجد مکه - يعلم أهل مکه أنه لم يلدهم آياؤهم و لا أجدادهم، عليهم السيوف، مکتوب علي کل سيف [عليها] کلمه تفتح ألف کلمه کمال الدين، ج2، ص 671؛ بصائر الدرجات، ص 311؛ بحار الانوار، ج52، ص 286.
7- عن الصادق (عليه السلام): يا مفضل، أنت و أربعة و أربعون رجلاً مع القائم دلائل الامامة، ص 248؛ اثبات الهداة، ج3، ص 573.
8- روضة الواعظين، ص 266؛ اثبات الهداة، ج3، ص 55.
9- درر الخبار، ج1، ص 258.
